Jak rozliczyć transakcję transgraniczną, gdy sprzedaż odbywa się na morzu
W świetle polskich przepisów VAT dokonywane przez podatników dostawy towarów dzielą się na cztery rodzaje. Są to dostawy towarów na terytorium kraju, dostawy towarów poza terytorium kraju, wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów, eksport towarów.
Cechą charakterystyczną wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów oraz eksportu towarów jest wysyłanie lub transportowanie towarów między, odpowiednio, Polską a innym państwem członkowskim (wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów – zob. art. 13 ust. 1 ustawy o VAT) oraz Polską a terytorium poza Unią Europejską (eksport towarów – zob. art. 2 pkt 8 ustawy o VAT). W przedstawionym stanie faktycznym do żadnego z takich przemieszczeń nie doszło, a więc wskazana dostawa nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce jako wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów lub eksport towarów.
Jednocześnie skoro w momencie dokonywania dostawy będące jej przedmiotem towary znajdują się poza terytorium Polski, miejsce jej dokonania znajduje się poza terytorium kraju (na podstawie jednego z przepisów art. 22 ustawy o VAT). Z punktu widzenia polskich przepisów wskazana dostawa (sprzedaż) kontenerów stanowi zatem dostawę towarów poza terytorium kraju, a więc dostawę towarów, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce.
Przedmiotowa dostawa powinna była w tej sytuacji zostać udokumentowana (przynajmniej z punktu widzenia polskich przepisów) fakturą bez danych dotyczących stawki podatku (ewentualnie ze stawką „NP”) i kwoty podatku VAT (zob. art. 106a pkt 2 w zw. z art. 106e ust. 5 pkt 1 i 2 ustawy o VAT). Wystawienie faktury ze stawką 0% było zatem nieprawidłowe (stawka 0% może mieć zastosowanie wyłącznie do czynności podlegających opodatkowaniu VAT w Polsce).