Czy sprzedaż domów mobilnych dla osób fizycznych w Niemczech to WSTO

W realizowanych transakcjach osoba ta dokonuje zakupu domku mobilnego u producenta Firmy A, mającego siedzibę na terenie Polski, a następnie sprzedaje dom na rzecz klientów krajowych oraz z Niemiec. W przypadku sprzedaży na rzecz klientów zagranicznych, nabywcami są również osoby prywatne nieprowadzące działalności gospodarczej.

Zgodnie z prawem budowalnym domki modułowe nie wymagają żadnego pozwolenia na budowę oraz zgłoszenia budowy. Sprzedawane domy mobilne po wyprodukowaniu są kompletne, posiadają okna, drzwi oraz niezbędne instalacje elektryczne, wodne, grzewcze i kanalizacyjne. Po zakończonym etapie produkcyjnym Firma A dostarcza dom modułowy bezpośrednio na działkę klienta wnioskodawczyni i stawia na przygotowanej przez tego klienta tafli betonowej, będącej utwardzeniem terenu. Dom mobilny zostaje przyklejony do wylanej tafli betonu za pomocą specjalnego kleju.

Przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, podatniczka będzie posiadać dowody, że towary zostały dostarczone do nabywców wskazanych we wniosku.

Organ zgodził się z wnioskodawczynią, że przy sprzedaży gotowych domów mobilnych, które nie wymagają wykonania żadnych dodatkowych czynności montażowych, nie będzie miał zastosowania art. 28e ustawy o VAT, który dotyczy jedynie usług związanych z nieruchomością.

Dyrektor KIS wyjaśnił natomiast, że dokonywane przez podatniczkę dostawy towarów (domów mobilnych) na rzecz klientów zagranicznych – osób prywatnych nieprowadzących działalności gospodarczej, mających miejsce zamieszkania na terenie Niemiec – nie stanowią wewnątrzwspólnotowej dostawy na odległość.

Pomimo, że towary są transportowane z Polski do innego państwa członkowskiego UE, to jednak nie są transportowane lub wysyłane przez podatniczkę lub na jej rzecz. Ponadto podatniczka nie uczestniczy także pośrednio w transporcie lub wysyłce towarów, w tym również nie zleca transportu ani wysyłki osobie trzeciej, która dostarcza towary do nabywcy, nie ponosi odpowiedzialności za dostarczane przez osobę trzecią towary do nabywców, a także nie podejmuje/nie wykonuje innych czynności/działań w związku z transportem towarów.

WSTO ma natomiast miejsce wówczas, gdy towary są wysyłane lub transportowane przez dostawcę lub na jego rzecz, w tym wtedy, gdy dostawca uczestniczy pośrednio w transporcie lub wysyłce towarów z jednego państwa członkowskiego do innego państwa członkowskiego, a dostawa tych towarów musi być dokonywana na rzecz podatnika lub osoby prawnej niebędącej podatnikiem, w przypadku których nie występuje opodatkowanie tego nabycia jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, lub na rzecz każdej innej osoby niebędącej podatnikiem.

W konsekwencji nie zostały spełnione warunki do uznania dokonywanej przez podatniczkę sprzedaży za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na odległość. W odniesieniu do transakcji opisanych we wniosku, miejsce opodatkowania dostawy towarów należy określić na podstawie art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy. Tym samym, miejscem świadczenia transakcji dokonywanych dostaw towarów będzie miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia transportu, tj. w Polsce. Brak jest zatem WSTO z art. 2 pkt 22a ustawy o VAT.