Czy można zastosować procedurę VAT marża dla odsprzedawanych usług noclegowych

W analizowanym przez fiskusa stanie faktycznym, podatnik prowadzi działalność gospodarczą polegającą m.in. na sprzedaży usług noclegowych w hotelach oraz pensjonatach. Znajdują się one zarówno w Polsce jak i za granicą. Usługi noclegowe odsprzedawane przez niego mieszczą się w grupowaniu 55 PKWiU. Podatnik nie ma własnej bazy noclegowej. Dlatego we własnym imieniu i na własny rachunek kupuje usługi noclegowe od innych podatników, które następnie odsprzedaje klientom.

Organ podatkowy wskazał, że zgodnie z implementacją dyrektywy VAT, usługa turystyki to nie tylko usługa złożona (kompleksowa), obejmująca swoim zakresem cząstkowe usługi. Usługa hotelarska obejmująca nocleg jako samodzielną usługę również stanowi bowiem usługę turystyki.

Przeczytaj także:

• Czy hotel, refakturując usługi gastronomiczne, może odliczyć VAT
• Firma hotelarska może odliczać VAT od zakupionych usług gastronomicznych, nawet jeśli ich kosztem obciąża gości
• Kary za uszkodzenia lub zniszczenia w hotelu – bez VAT

Przy rozstrzyganiu o zasadach opodatkowania podatnika, kiedy w warunkach opisanych w art. 119 ustawy o VAT umożliwia on turystom nabywanie usługi hotelowej, niepołączonej z innymi usługami, istotne znaczenie ma wyrok TSUE z 26 września 2013 r. w sprawie o sygn. akt C-193/11. Trybunał wyjaśnił w nim, że procedura marży służy równoważonemu podziałowi wpływów, pochodzących z poboru tego podatku pomiędzy państwa członkowskie. Stąd transakcje dokonywane przez biura podróży w zakresie realizacji podróży, uznawane są za pojedynczą usługę, świadczoną przez biuro podróży na rzecz turysty.

Natomiast ta pojedyncza usługa podlega opodatkowaniu w tym państwie członkowskim, w którym biuro podróży ma stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, z którego świadczy te usługi.

W efekcie państwo członkowskie, w którym następuje konsumpcja danej usługi (np. świadczona przez prowadzącego hotel) uzyskuje wpływy z VAT z tego tytułu, a wpływy z marży biura podróży, które taką usługę sprzedaje turyście – uzyskuje państwo siedziby biura podróży.

W konsekwencji – warunki, na jakich podatnik świadczy usługi oraz ich charakter, spełniają przesłanki do ich opodatkowania w procedurze VAT marża. Dzieje się tak dlatego, że podatnik występuje względem nabywców usługi we własnym imieniu, a odsprzedawane przez niego usługi noclegowe niewątpliwie związane są z podróżą osób, które ostatecznie będą korzystać z tych świadczeń. W celu realizacji tych usług, podatnik nabywa usługi noclegowe od innych podatników.

Trzeba pamiętać, że celem działalności hotelarskiej jest zaspokojenie podstawowych potrzeb bytowych osób, czasowo pozostających poza miejscem stałego zamieszkania. Świadczenie usług noclegowych w hotelach czy też pensjonatach, jest więc podstawową formą świadczenia usług turystycznych.

W konsekwencji powyższego należy uznać, że podatnik odsprzedając nabyte uprzednio od innych podatników usługi noclegowe, świadczy usługi turystyki, o których mowa w art. 119 ust. 1 ustawy o VAT, podlegające opodatkowaniu tym podatkiem z zastosowaniem szczególnej procedury VAT marża