Czy aport rzeczowy podlega VAT

Podatnik prowadzi jednoosobową pozarolniczą działalność gospodarczą zarejestrowaną w CEIDG i jest czynnym podatnikiem VAT. Nabył nieruchomości do swojego majątku prywatnego i w całym okresie ich posiadania wykorzystywał je wyłącznie do celów prywatnych. Nieruchomości te nie były nigdy wykorzystywane w prowadzonej działalności gospodarczej.

Podatnik planuje wniesienie nieruchomości aportem do spółki jawnej, w której jest wspólnikiem. W zamian za wniesione aportem nieruchomości, zgodnie z art. 50 § 1 ustawy kodeks spółek handlowych, podatnik otrzyma udział kapitałowy w spółce, odpowiadający wartości rzeczywiście wniesionego wkładu. Po dokonaniu aportu nieruchomość będzie wykorzystywana przez spółkę do działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Przed dokonaniem aportu do spółki podatnik nie zamierza ponosić jakichkolwiek nakładów w celu zwiększenia wartości bądź atrakcyjności nieruchomości w postaci np. uzbrojenia terenu w przyłącza do sieci wodnej, gazowej lub/i elektrycznej, wykonania ogrodzenia itp. Nieruchomości nie będą również przedmiotem podziału na mniejsze.

Dyrektor KIS wyjaśnił, że czynność wniesienia aportu rzeczowego spełnia definicję dostawy towaru, zawartą w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, a tym samym uznawana jest za sprzedaż w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy. Czynność ta odbywa się za wynagrodzeniem (wniesienie aportu wiąże się z odpłatnością, istnieje bowiem bezpośredni związek między dostawą mającą charakter rzeczowy, a otrzymanym wynagrodzeniem w formie udziałów lub akcji), a także prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tym towarem jak właściciel.

Jednak nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy lub świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu VAT, gdyż aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem VAT.

Organ interpretacyjny potwierdził, że z zawartego opisu sprawy nie wynika taka aktywność wnioskodawcy, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Stąd w analizowanym przypadku aport nieruchomości należało uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności, bo okoliczności sprawy nie przesądzają o wykorzystywaniu nieruchomości dla celów zarobkowych.