Kradzież bądź wyłudzenie towaru nie są czynnościami opodatkowanymi VAT

Podatnik, we wniosku o interpretację, przekonywał, że na skutek nielegalnego działania osoby podszywającej się pod włoską spółkę, został pozbawiony prawa do dysponowania towarem. Spółka nie uzyskała z tego tytułu ani zapłaty, ani też nie może tego towaru sprzedać, gdyż nie wrócił on do niej. Polski podatnik został oszukana, mimo że wykazał się należytą starannością w kontaktach z osobą, która miała rzekomo reprezentować włoską spółkę (np. ubezpieczono ryzyko braku płatności).

Organ interpretacyjny uznał natomiast, że podatnik dokonał dostawy towarów, która podlega VAT. Co prawda nastąpiło to na rzecz innego podmiotu niż wskazany w warunkach zamówienia, ale dostawa miała miejsce. Ustawa o VAT nie uzależnia też opodatkowania czynności od otrzymania zapłaty. Dokonanej transakcji nie można zaś uznać za czynność niebędącą przedmiotem prawnie skuteczne umowy.

Sąd uchylił jednak zaskarżoną interpretację. Wskazał m.in. na fakt, że transakcja w rzeczywistości nie miała charakteru odpłatnego. Osoba podszywająca się pod włoską spółkę nie uregulowała należności za wyłudzony towar i weszła w jego posiadanie bezprawnie. Po drugie, polska spółka nie przeniosła prawa do rozporządzania towarem na podmiot włoski (wiarygodny i znany na rynku), lecz wydała towar oszustowi.

W ocenie sądu „(…) Z punktu widzenia systemu VAT istotne jest to, by adresat dostawy był znany. Nie można bowiem przenieść prawa do rozporządzania towarem na nieustaloną osobę (podmiot), gdyż wykracza to poza sferę woli podmiotu wykonującego dostawę, a ponadto uniemożliwia kontrolę obrotu i rozliczeń podatkowych w systemie VAT”.