Rozliczenie VAT od detalicznego transgranicznego handlu elektronicznego

Maria Rubinkowska

Autor: Maria Rubinkowska

Dodano: 17 maja 2022
VAT od detalicznego transgranicznego handlu elektronicznego

Od połowy ubiegłego roku obowiązują zmodyfikowane zasady opodatkowania transgranicznego handlu elektronicznego między przedsiębiorcą a konsumentem (B2C). Dowiedz się, jak obecnie należy rozliczać sprzedaż przez Internet.

Korzyści 

Z tego artykułu dowiesz się między innymi:

•    Na czym polega wewnątrzwspólnotowa sprzedaż towarów na odległość (WSTO)?
•    Jak określić miejsce dostawy WSTO?
•    Jakie są obowiązki dostawcy dokonującego wewnątrzwspólnotowej sprzedaży na odległość (WSTO)?
•    Na czym polega procedura OSS?
•    Jaki jest zakres ewidencji w procedurze OSS?
•    Kiedy składać deklarację rozliczeniową VIU-DO?
•    Co to jest Unikatowy Numer Referencyjny (UNR)?
•    Jakie dowody potwierdzają dostarczenie towaru do nabywcy?
•    Jak ująć sprzedaż online w księgach i PKPiR?

Wewnątrzwspólnotowa sprzedaż towarów na odległość (WSTO)

Definicję wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość podaje art. 2 ust. 1 pkt 22a znowelizowanej ustawy VAT. Według tego przepisu przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na odległość rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych przez dostawcę lub na jego rzecz, w tym wtedy, gdy dostawca uczestniczy pośrednio w transporcie lub wysyłce towarów, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium państwa członkowskiego zakończenia wysyłki lub transportu towarów do nabywcy, który jest:

- podatnikiem podatku od towarów i usług lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od towarów i usług, którzy nie mają obowiązku rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9 ustawy o VAT lub

- podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, którzy nie mają obowiązku rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów odpowiadającego wewnątrzwspólnotowemu nabyciu towarów, o którym mowa w art. 9 ustawy o VAT lub

- podmiotem niebędącym podatnikiem – pod warunkiem że dostarczane towary nie są nowymi środkami transportu ani towarami, o których mowa w art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy VAT (towarami instalowanymi lub montowanymi z próbnym uruchomieniem lub bez niego).

W definicji WSTO ustawodawca wprowadził nieznane w polskich przepisach określenie „pośrednie uczestnictwo w transporcie”. Pośrednie uczestniczenie w transporcie lub wysyłce towarów wyjaśniono w art. 5a rozporządzenia Rady UE nr 282/2011 ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej.

Według tego przepisu z pośrednim uczestniczeniem w wysyłce lub transporcie towarów mamy do czynienia, gdy na przykład zaistnieją niżej wymienione sytuacje:

- dostawca zleca wykonanie wysyłki lub transportu towarów osobie trzeciej, która dostarcza towary nabywcy,

- wysyłka lub transport dokonywane są przez osobę trzecią, ale dostawca ponosi całkowitą lub częściową odpowiedzialność za dostarczenie towarów do nabywcy,

- dostawca wystawia nabywcy fakturę i pobiera od niego opłatę za wysyłkę lub transport, opłatę tę przekazuje osobie trzeciej organizującej wysyłkę lub transport,

- dostawca zachęca nabywcę w dowolny sposób do skorzystania z usług transportowych osoby trzeciej, umożliwia kontakt lub przekazuje przewoźnikowi informacje niezbędne do dostarczenia towaru nabywcy.

Zapamiętaj! Bardzo istotne w transakcjach transgranicznego handlu elektronicznego jest ustalenie między przedsiębiorcą a konsumentem, kto wysyła lub transportuje towar. Ma to bowiem wpływ na rozpoznanie, czy transakcja jest transakcją WSTO.

Nie mamy do czynienia z WSTO, gdy nabywca transportuje nabyte towary samodzielnie lub z udziałem osoby trzeciej organizuje dostarczenie tych towarów, a dostawca nie bierze udziału bezpośredniego lub pośredniego w organizacji lub pomocy w organizacji wysyłki lub transportu tych towarów.

WSTO to dostawa towarów, które są wysyłane lub transportowane z jednego państwa członkowskiego do drugiego państwa członkowskiego, pod warunkiem, że:

- dostawa towarów jest w relacji B2C (przedsiębiorca – konsument),

- transport jest dokonywany przez dostawcę (również pośrednio).

WSTO nie wystąpi, gdy:

- przedmiotem dostawy będą nowe środki transportu lub towary do instalacji lub montażu, lub

- transport jest dokonany przez nabywcę.

Miejsce dostawy WSTO

Główną zasadą rozliczeń transakcji wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na odległość (WSTO) jest to, że VAT jest rozliczany i płacony tam, gdzie jest miejsce zakończenia wysyłki lub transportu towarów do nabywcy, inaczej mówiąc tam, gdzie jest miejsce dostawy towaru (konsumpcji).

Zapamiętaj! Miejsce dostawy towaru wskazuje państwo członkowskie, któremu płacimy VAT z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na odległość (WSTO).

Zasadę tę opisano w art. 22 ust. 1 punkt 1a znowelizowanej ustawy VAT. Od tej zasady są dwa wyjątki, kiedy miejscem opodatkowania nie jest miejsce, gdzie wysyłka lub transport towaru do nabywcy się kończą, ale miejsce, gdzie wysyłka lub transport towaru do nabywcy się rozpoczynają.

Pierwszy wyjątek podaje art. 22 ust. 1a i 1b znowelizowanej ustawy VAT i dotyczy on dostawy dzieł sztuki, antyków, towarów używanych, w tym używanych środków transportu, gdy podstawą opodatkowania jest marża i podatnik ma dokumenty potwierdzające dokonanie transakcji na zasadach określonych w przepisach dotyczących procedury opodatkowania marżą.

Drugi wyjątek wiąże się z progiem sprzedaży 10.000 euro i opisano go w art. 22a znowelizowanej ustawy VAT. Aby móc zastosować ten wyjątek, muszą być spełnione łącznie trzy warunki:

1) dostawca ma siedzibę działalności (stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu) tylko na terytorium jednego państwa członkowskiego,

2) towary są transportowane do państwa członkowskiego innego niż państwo siedziby (stałego miejsca zamieszkania lub zwykłego miejsca pobytu),

3) całkowita wartość wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość (WSTO) oraz usług telekomunikacyjnych, nadawczych i elektronicznych świadczonych transgranicznie na rzecz konsumentów (usługi TBE) nie przekroczyła u podatnika w trakcie roku podatkowego ani w poprzednim roku podatkowym kwoty 10.000 euro, przy czym wyrażoną w złotych równowartość kwoty 10.000 euro ustalono w polskich przepisach na 42.000 zł.

Sprzedaż towaru konsumentowi z Niemiec

Polski przedsiębiorca ma miejsce prowadzenia działalności w Polsce. Nie ma magazynów czy dodatkowych miejsc prowadzenia działalności w innych państwach członkowskich UE. Sprzedaż WSTO plus TBE w poprzednim roku i roku bieżącym nie przekroczyła 42.000 zł. Polski przedsiębiorca przez swój sklep online sprzedał wyprodukowane przez siebie wyroby (okna), niemieckiemu obywatelowi (konsumentowi) i dostarczył je na jego adres zamieszkania w Niemczech. Jest to sprzedaż WSTO, która powinna być rozliczona w Niemczech, jednak polski sprzedawca spełnia warunki drugiego wyjątku, więc ta sprzedaż może być rozliczona w Polsce według zasad określonych w polskich przepisach.

Próg 10.000 euro

Wymieniany w przepisach próg 10.000 euro to jednolity próg kwotowy wprowadzony na terenie całej Unii Europejskiej. Do czasu przekroczenia tego progu WSTO opodatkowane może być w miejscu rozpoczęcia wysyłki lub transportu. Natomiast po przekroczeniu tego progu WSTO rozliczane jest w miejscu zakończenia wysyłki lub transportu według zasad i stawki VAT obowiązującej w tym kraju.

Próg 42.000 złotych

Próg 42.000 złotych to kwota netto (pomniejszona o VAT). Kwota ta jest sumą całkowitej wartości dostaw towarów dokonywanych w ramach WSTO i usług telekomunikacyjnych, nadawczych i elektronicznych świadczonych na rzecz konsumentów na terenie wszystkich państw Unii Europejskiej innych niż kraj wysyłki lub transportu towaru.

Przedsiębiorca, który zgodnie z drugim wyjątkiem ma prawo rozliczać się według zasad krajowych, może z tego prawa zrezygnować i wybrać rozliczenie WSTO w państwie zakończenia wysyłki lub transportu. Wybór ten następuje poprzez złożenie naczelnikowi urzędu skarbowego zawiadomienia na formularzu VAT-29 do 10. miesiąca po miesiącu, w którym dokonano takiego wyboru. Podatnik, który dokonał takiego wyboru, ma obowiązek po upływie 30 dni od pierwszej transakcji, przedstawić naczelnikowi urzędu skarbowego dokumenty potwierdzające zawiadomienie właściwego organu podatkowego w innym państwie o zamiarze rozliczania tam WSTO. Z wyboru tego podatnik może zrezygnować, ale dopiero po upływie 2 lat, licząc od pierwszej transakcji rozliczanej w tej opcji.

Miejscem dostawy (rozliczenia VAT) jest kraj dostawy (konsumenta). W wyjątkowych przypadkach miejscem dostawy (rozliczenia VAT) jest kraj nadawcy, te wyjątki to:

a) sprzedaż niektórych towarów w systemie marży,

b) sprzedaż dokonana przez podatnika mającego jedno miejsce działalności, który nie przekroczył określonych w przepisach limitów.

Obowiązki dostawcy dokonującego wewnątrzwspólnotowej sprzedaży na odległość (WSTO) 

Jeżeli nie przekroczono progu i spełnione są inne warunki umożliwiające rozliczenie transakcji WSTO na zasadach krajowych, to dokumentujemy taką transakcję fakturą i ujmujemy ją w rejestrze sprzedaży VAT oraz w JPK-VAT jako dostawę poza terytorium kraju. Podatek płacimy na rzecz krajowego urzędu skarbowego. Z tego sposobu dokumentowania i rozliczania mamy prawo zrezygnować i wybrać dwie poniższe możliwości. Oto one:

1) rejestrujemy się do VAT w państwie konsumenta i stosujemy się do zasad tam obowiązujących lub

2) rejestrujemy się do procedury OSS i rozliczamy VAT na rzecz konsumenta, ale za pośrednictwem państwa członkowskiego identyfikacji.

Procedura OSS

Procedura OSS to punkt kompleksowej obsługi (ONE STOP SHOP), obejmujący poza usługami TBE wiele innych transakcji B2C. Procedura ta zastąpiła funkcjonującą do tej pory procedurę MOSS dla usług TBE. Obsługa według procedury OSS polega na tym, że zamiast rozliczać się z VAT w państwie konsumpcji, rozliczamy się z VAT należnego państwu konsumenta w Polsce. Polski urząd skarbowy w naszym imieniu przekazuje VAT do państwa konsumenta.

Państwo członkowskie identyfikacji

Państwo członkowskie identyfikacji to państwo członkowskie, w którym podatnik jest zarejestrowany w celu korzystania z punktu kompleksowej obsługi OSS, państwo, w którym składa deklaracje VAT w tej procedurze i płaci podatek. Zgłoszenia rejestracyjnego do procedury OSS dokonujemy na formularzu VIU-R. Urzędem właściwym do rejestracji jest Drugi Urząd Skarbowy Warszawa-Śródmieście.

Zgłoszenie to dotyczy wszystkich dostaw towarów i usług podlegających procedurze unijnej OSS, stąd potoczna nazwa procedury OSS (ONE SHOP STOP) – punkt obsługi kompleksowej lub jedno okienko. W zgłoszeniu VIU-R oświadczamy, że dane adresowe przekazane w ramach zgłoszenia rejestracyjnego w zakresie podatku od towarów i usług VAT-R są aktualne ,oraz wyrażamy zgodę na otrzymywanie pism (informacji) drogą elektroniczną. Przy rejestracji do procedury unijnej OSS podajemy identyfikator podatkowy NIP, za pomocą którego jesteśmy zidentyfikowani na potrzeby podatku od towarów i usług w związku z posiadaną w Polsce siedzibą działalności gospodarczej lub stałym miejscem prowadzenia działalności gospodarczej. Procedura OSS nie wprowadza nowych identyfikatorów.

Naczelnik Drugiego Urzędu Warszawa-Śródmieście potwierdza zgłoszenie za pomocą środków komunikacji elektronicznej na adres e-mail podany w zgłoszeniu rejestracyjnym lub wydaje postanowienie o odmowie przyjęcia zgłoszenia. Na postanowienie o odmowie służy zażalenie w terminie 7 dni od dnia doręczenia.

Zapamiętaj! Ponieważ rozliczenie w procedurze OSS jest kwartalne, rejestracja jest skuteczna od pierwszego dnia kwartału kalendarzowego następującego po kwartale, w którym podatnik złożył zgłoszenie VIU-R.

W przypadku gdy podatnik rozpoczął świadczenie usług/dokonywanie dostaw towarów przed tą datą, ich rozliczanie w ramach procedury unijnej OSS zacznie obowiązywać od pierwszego dnia świadczenia usług/dokonywania dostaw towarów, pod warunkiem że podatnik do 10. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym po raz pierwszy dokonano świadczenia usługi/dostawy towarów zgłosi naczelnikowi Drugiego Urzędu Skarbowego Warszawa-Śródmieście rozpoczęcie działalności w ramach procedury unijnej OSS. W takim przypadku podatnik będzie miał obowiązek złożenia deklaracji VAT obejmującej kwartał kalendarzowy, w którym miało miejsce pierwsze świadczenie usług/dostawa towarów.

Zapamiętaj! Zgodnie z art. 106 b ust. 1 pkt 2 ustawy VAT w przypadku rozliczeń WSTO za pomocą procedury OSS nie mamy obowiązku wystawiać faktur dokumentujących transakcje WSTO, ale jeżeli mimo to chcemy wystawić fakturę, to musimy ją wystawić zgodnie z zasadami kraju konsumenta. Nie mamy również obowiązku ujmowania tej transakcji w kasie fiskalnej.

Zwolnienie z obowiązku stosowania kasy jest zapisane w § 4 ust. 1a rozporządzenia w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących. Transakcje te nie są również wykazywane w JPK-VAT. Dla tych transakcji prowadzimy osobną ewidencję i składamy osobne deklaracje. Podatnik zarejestrowany do procedury OSS jest zobowiązany do prowadzenia w postaci elektronicznej ewidencji transakcji objętych tą procedurą (art. 130d znowelizowanej ustawy VAT). Jeżeli chodzi o zakres ewidencji, to artykuł ten odsyła do rozporządzenia unijnego w sprawie podatku od wartości dodanej.

Zakres ewidencji

Zakres ewidencji określono w art. 63c rozporządzenia unijnego 282 /2011 i według tego artykułu ewidencja prowadzona przez podatnika musi zawierać następujące informacje:

a) państwo członkowskie konsumpcji, w którym dokonywane są dostawy towarów lub świadczone są usługi;

b) rodzaj świadczonych usług lub opis i ilość towarów będących przedmiotem dostawy;

c) datę świadczenia usług lub dokonania dostawy towarów;

d) podstawę opodatkowania ze wskazaniem zastosowanej waluty;

e) wszelkie kolejne kwoty podwyższające lub obniżające podstawę opodatkowania;

f) zastosowaną stawkę VAT;

g) kwotę należnego VAT ze wskazaniem zastosowanej waluty;

h) datę i kwotę otrzymanych płatności;

i) wszelkie płatności zaliczkowe otrzymane przed dostawą towarów lub świadczeniem usług;

j) w przypadku gdy wystawiono fakturę – informacje zawarte na fakturze;

k) w przypadku usług – informacje wykorzystywane do określenia miejsca, w którym usługobiorca ma siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, lub zwykłe miejsce pobytu, natomiast w przypadku towarów – informacje wykorzystywane do określenia miejsca rozpoczęcia i zakończenia wysyłki lub transportu towarów do nabywcy;

l) wszelkie dowody dotyczące możliwości zwrotów towarów, w tym podstawę opodatkowania i zastosowaną stawkę VAT.

Deklaracja rozliczeniowa VIU-DO

Na podstawie ewidencji podatnik sporządza deklarację rozliczeniową VIU-DO. Podatnik nie ma obowiązku wysyłać tej ewidencji do właściwego urzędu skarbowego. Ma jednak obowiązek przesłać ją drogą elektroniczną na każde żądanie urzędu skarbowego państwa członkowskiego identyfikacji oraz państwa członkowskiego konsumpcji.

Zapamiętaj! Ewidencja musi być przechowywana przez 10 lat od zakończenia roku, w którym dokonano transakcji.

Podobnie jak przy rejestracji do procedury unijnej OSS, organem właściwym do rozliczeń WSTO jest naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego Warszawa-Śródmieście. Deklaracje, w których rozliczane są świadczone usługi oraz wewnątrzwspólnotowa sprzedaż towarów na odległość, podatnik składa za pomocą systemu e-Deklaracje.

Deklaracje są kwartalne. Składa się je do końca miesiąca następującego po każdym kolejnym kwartale. Podatnik korzystający z procedury unijnej przekazuje deklaracje VAT za każdy kwartał kalendarzowy, niezależnie od tego, czy wewnątrzwspólnotowa sprzedaż towarów na odległość oraz dostawa krajowa objęta procedurą miały miejsce lub czy usługi objęte procedurą były świadczone.

Podatnik, który zgłosił się do procedury unijnej OSS i w trakcie okresu rozliczeniowego nie dokonał żadnych czynności objętych tą procedurą, ma obowiązek złożyć zerową deklarację VAT. Podatek wynikający z deklaracji wpłaca się najpóźniej do końca miesiąca następującego po każdym kolejnym kwartale na rachunek bankowy Drugiego Urzędu Skarbowego Warszawa-Śródmieście. Podatek płacimy w euro. Podziału płatności między państwa członkowskie konsumpcji dokonuje naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego Warszawa-Śródmieście.

Aby rozliczyć się z czynności objętych procedury OSS, należy na podstawie prowadzonej ewidencji wykazać – w sekcji C deklaracji VIU-DO podatek należny wszystkim państwom członkowskim konsumpcji, w których ma miejsce świadczenie usług/dostawa towarów.

Unikatowy numer referencyjny (UNR)

Kwoty wykazane w deklaracji VAT wyrażane są w euro i nie podlegają zaokrągleniu w górę ani w dół. Podatnik wykazuje i uiszcza dokładną kwotę VAT w euro. Każdej złożonej deklaracji VAT przypisany jest jednostkowy unikatowy numer referencyjny (UNR), o którym podatnik jest informowany za pomocą środków komunikacji elektronicznej. Numer referencyjny deklaracji jest bardzo ważny. Należy podawać go podczas dokonywania płatności. Bez numeru referencyjnego płatność nie będzie uznana.

Brak podania numeru referencyjnego deklaracji VAT będzie skutkował brakiem możliwości rozdziału i przekazania wpłaty do krajów członkowskich konsumpcji (rozdział płatności następuje automatycznie za pośrednictwem systemów informatycznych). Płatność bez numeru referencyjnego będzie zwrócona podatnikowi. Konsekwencją zaległości w podatku jest konieczność samodzielnego rozliczenia się z państwami członkowskimi konsumpcji.

Unikatowy numer referencyjny dla procedury unijnej składa się z kodu państwa członkowskiego identyfikacji, numeru VAT i okresu (kwartał/rok), za który składane jest rozliczenie, np. PL/PLXXXXXXX/Q3.2021. W procedurze OSS można złożyć tylko jedną deklarację za każdy okres rozliczeniowy. Korekty dokonuje się tylko w następnej deklaracji za kolejny „bieżący” okres rozliczeniowy. Deklaracje można korygować w okresie 3 lat od dnia upływu terminu złożenia pierwotnej deklaracji. W takiej kolejnej deklaracji VAT wykazuje się właściwe państwo konsumpcji, okres rozliczeniowy i kwotę VAT, w odniesieniu do której niezbędne są jakiekolwiek zmiany.

Dowody potwierdzające dostarczenie towaru do nabywcy

Podatnik musi przed złożeniem deklaracji w procedurze OSS mieć dowody potwierdzające dostarczenie towaru do nabywcy towaru znajdującego się na terytorium innego kraju unijnego niż kraj wysyłki towaru. Jeżeli podatnik nie ma dowodów, to nie wykazuje tej transakcji w rozliczeniu OSS. Jeżeli przed upływem rozliczenia następnego okresu rozliczeniowego nadal nie ma dowodów, to wykazuje tę transakcję w następnym okresie rozliczeniowym jako transakcję krajową.

Po otrzymaniu dowodów potwierdzających wykonanie transakcji WSTO podatnik ma prawo do korekty rozliczeń w systemie krajowym i w systemie OSS (art. 22a ust. 7 ustawy VAT). Dowodami potwierdzającymi wywóz towaru zgodnie z art. 42 ustawy VAT są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towaru do nabywcy:

dokumenty przewozowe otrzymane od odpowiedzialnego za wywóz towaru z terytorium kraju, gdy wynika z nich jednoznacznie dokonanie dostawy do miejsca przeznaczenia na terytorium innego niż terytorium kraju,

specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku.

Jeżeli dostawca sam dostarcza towary, to oprócz specyfikacji powinien mieć dokument zawierający imiona, nazwiska, nazwy, adresy, siedziby działalności gospodarczej sprzedawcy i nabywcy, adres dostawy, jeżeli jest inny niż siedziba nabywcy, określenie towaru i ilości, potwierdzenie przyjęcia towaru przez nabywcę, rodzaj oraz numer rejestracyjny pojazdu, którym są wywożone towary, lub numer lotu, gdy towary przewożone są środkami transportu lotniczego.

W przypadku gdy te dokumenty w sposób jednoznaczny nie potwierdzają dostawy, to dokumentami uzupełniającymi mogą być:

- korespondencja handlowa z nabywcą dotycząca tego zamówienia,

- dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu,

- dokumenty potwierdzające zapłatę za towar lub dokument potwierdzający wygaśnięcie zobowiązania,

- dokument potwierdzający przyjęcie towaru na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju.

Obowiązki związane z rozliczeniem transakcji WSTO w procedurze uproszczonej OSS to:

prowadzenie wymaganej ewidencji,

- sporządzanie i wysyłanie kwartalnych deklaracji,

- zapłata podatku w euro z podaniem numeru referencyjnego deklaracji,

- przechowywanie dokumentacji potwierdzającej dostarczenie towaru do konsumenta.

Ujęcie sprzedaży online w księgach i PKPiR

Ustawa o rachunkowości nie zawiera szczegółowych uregulowań w odniesieniu do sprzedaży przez Internet, w tym zgodnie z nową procedurą. Ewidencja przychodów z tej sprzedaży odbywa się na zasadach ogólnych na Przychody ze sprzedaży towarów. Wartość przychodu określa się w kwocie netto, to znaczy w wysokości cen sprzedaży skorygowanych o udzielone rabaty, bonifikaty, opusty i skonta, bez należnego VAT.

W przypadku gdy VAT jest rozliczany w kraju sprzedawcy i ze względu na nieprzekroczenie limitu, podlega on ujęciu w księgach rachunkowych na koncie VAT należny. Jeśli jednak VAT będzie rozliczany zgodnie z procedurami OSS, to też ujmowany jest na koncie VAT należny, ale należy wprowadzić tu analitykę wg krajów, na rzecz których będzie następowało rozliczenie.

Ujęcie sprzedaży poniżej limitu w księgach

Podatnik sprzedał klientowi towar w ramach sprzedaży wysyłkowej do Niemiec, ale nie jest przekroczony limit 10.000 euro. Ujęcie na podstawie dokumentu sprzedaży będzie następujące:

Wn „Rozrachunki z odbiorcami” – wartość brutto należności.

Ma „Przychody ze sprzedaży towarów” — wartość towaru w cenie sprzedaży netto.

Ma „VAT należny – VAT”.

Równolegle do zarachowania przychodu ze sprzedaży księguje się rozchód z magazynu sprzedanych towarów w cenach przyjętych do ewidencji tych zapasów. Najczęściej przyjmuje się za ceny ewidencyjne cenę zakupu towaru.

Rozchód towarów z magazynu ujmuje się wtedy zapisem:

Wn konto 73–1 „Wartość sprzedanych towarów w cenach zakupu (nabycia)”.

Ma konto 33 „Towary”.

Jeśli towar wraz z fakturą zostanie wysłany do nabywcy już po dokonaniu przez niego płatności (sprzedaż wysyłkowa w formie przedpłaty), to ewidencja księgowa będzie wyglądać tak samo jak przedstawiono powyżej, z tą tylko różnicą, iż w pierwszej kolejności jednostka ujmie w księgach rachunkowych wpłatę na rachunku bankowym tytułem zamówionego towaru, a następnie zaksięguje fakturę oraz wydanie wysyłanego towaru z magazynu.

Istotnym elementem dla prawidłowej ewidencji sprzedaży jest również ustalenie momentu powstania przychodu ze sprzedaży, gdyż decyduje on o dacie ujęcia przychodu w księgach rachunkowych. W podatkowej księdze przychodów i rozchodów ujmowana jest jedynie kwota netto. Nie ma tu znaczenia sposób rozliczania VAT.

Za datę powstania przychodu, tak jak przy innej sprzedaży towarów, według przepisów art. 14 ust. 1c ustawy o PIT uważa się dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi (albo częściowego wykonania usługi), nie później jednak niż dzień wystawienia faktury albo uregulowania należności. Jeżeli przed dniem wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego, wykonania usługi wystawiono fakturę lub uregulowano należność, to przychód powstaje w dacie zdarzenia, które miało miejsce wcześniej.

Przy czym do przychodów nie zalicza się m.in. pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych (art. 14 ust. 3 pkt 1 ustawy o PIT). Otrzymanie przez sprzedawcę prowadzącego sprzedaż internetową zaliczki lub przedpłaty na poczet dostawy towaru skutkuje zatem powstaniem przychodów podatkowych dopiero po realizacji umowy sprzedaży.

Do celów podatku dochodowego przychód ze sprzedaży towarów przez Internet może powstać w momencie:

- otrzymania zapłaty – jeśli sprzedawca otrzyma zapłatę „z góry”, tzn. przed wydaniem towaru, zapłata ta musi mieć charakter definitywny (ostateczny) i nie można uznać jej za zaliczkę lub przedpłatę, lub 

- wydania towaru – przy sprzedaży w systemie przedpłat lub gdy sprzedawca wysyła towar klientowi za pobraniem (lub zaliczeniem pocztowym), dołączając do przesyłki fakturę, rachunek lub paragon fiskalny.

Autor:

Maria Rubinkowska, ekonomistka, współwłaścicielka biura rachunkowego

dr Katarzyna Trzpioła, specjalista ds. prawa podatkowego i rachunkowego

Maria Rubinkowska

Autor: Maria Rubinkowska

ekonomistka, współwłaścicielka biura rachunkowego

Doradca VAT, Nr 219

Doradca VAT, Nr 219
Dostępny w wersji elektronicznej