Umowa to nie faktura uproszczona, nawet gdy zawiera wszystkie dane niezbędne dla takiej faktury

Zmodyfikowane umowy na usługi do kwoty 450zł miałyby zawierać następujące informacje:

• datę zawarcia umowy,
• kolejny numer umowy,
• nazwy podatnika i nabywcy usług,
• numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku,
• numer, za pomocą którego nabywca usług jest zidentyfikowany jest na potrzeby podatku,
• datę wykonania usługi - usługa będzie wykonywana w dniu zawarcia umowy,
• nazwę usługi,
• miarę i ilość wykonanej usługi,
• cenę jednostkową usługi,
• kwotę rabatu,
• wartość wykonanych usług netto,
• stawkę podatku,
• kwotę należności ogółem.

Organ przypomniał jednak, że objaśnienia podatkowe z 16 października 2020 r. dotyczą uznawania paragonów fiskalnych z numerem NIP nabywcy do wartości 450 zł (100 euro) za faktury uproszczone oraz zasad ewidencjonowania faktur uproszczonych w nowym JPK_VAT (deklaracja + ewidencja), a nie uznania umowy zawartej z kontrahentem za fakturę uproszczoną.

Zdaniem dyrektora KIS umowa jest porozumieniem dwóch lub więcej stron ustalającym ich wzajemne prawa lub obowiązki. Wyraźne oznaczenie tego dokumentu jako umowa powoduje, że nie można przypisać mu waloru faktury w rozumieniu przepisów o VAT. Zatem umowa nie stanowi faktury ani faktury uproszczonej. Zawarcie umowy nie powoduje skutków w zakresie VAT tj. obowiązku zapłaty wykazanego w tym dokumencie podatku. Natomiast wykonanie usługi przez podatnika winno być udokumentowane fakturą VAT lub paragonem fiskalnym z NIP nabywcy do wartości 450 zł (uznanym za fakturę uproszczoną).