Faktura VAT

Dodano: 20 grudnia 2021

Ustawa o podatku od towarów i usług reguluje zasady wystawiania faktur. Faktura jest podstawowym dokumentem w zakresie VAT, a jej rola jest szczególna ze względu na fakt, iż dokument faktury jest niezbędny do tego, aby podatnik miał prawo do odliczenia podatku naliczonego znajdującego się w treści faktury. Zgodnie z przepisami ustawy, wystawienie faktury należy do obowiązków podatnika, z pewnymi ściśle określonymi wyjątkami. Generalnie przepisy dotyczące wystawiania faktur VAT znajdujące się w ustawie o VAT stosuje się do sprzedaży.

Przy czym przez sprzedaż zgodnie z definicją w ustawie o VAT rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. Sprzedażą jest więc zarówno dostawa towaru, jak i świadczenie usług w przypadku dokonywania transakcji na terenie kraju. Jeżeli natomiast chodzi o transakcje dokonywane poza granicami kraju, to sprzedażą jest tylko dostawa towarów. Przepisy ustawy o VAT stosować będziemy również do świadczenia usług poza terytorium kraju, jeżeli nabywca nie rozlicza podatku należnego.

Ponadto przepisy ustawy stosujemy do dostawy towarów i świadczenia usług, dokonywanych przez podatnika posiadającego na terytorium kraju siedzibę działalności gospodarczej/stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej/ stałe miejsce zamieszkania albo zwykłe miejsce pobytu, z którego dokonywane są te czynności, w przypadku, gdy miejscem świadczenia jest terytorium:

a) państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, a osobą zobowiązaną do zapłaty podatku od wartości dodanej jest nabywca towaru lub usługobiorca i faktura dokumentująca te czynności nie jest wystawiana przez tego nabywcę lub usługobiorcę w imieniu i na rzecz podatnika;

b) państwa trzeciego.

Faktury wystawiamy także dla dostawy towarów i świadczenia usług rozliczanych w procedurach szczególnych, o których mowa w dziale XII w rozdziałach 6a i 7, przez podatników zidentyfikowanych na potrzeby tych procedur, dla których państwem członkowskim identyfikacji w rozumieniu przepisów tych rozdziałów jest Rzeczpospolita Polska.

Podobnie przy sprzedaży na odległość towarów importowanych, rozliczanej w procedurze szczególnej, o której mowa w dziale XII w rozdziale 9, przez podatników zidentyfikowanych na potrzeby tej procedury, dla których państwem członkowskim identyfikacji w rozumieniu przepisów tego rozdziału jest Rzeczpospolita Polska.

Regulacja przepisów prawa wspólnotowego, na której opiera się przepis krajowy

Artykuł 219a dyrektywy 2006/112/WE

Bez uszczerbku dla art. 244–248 zastosowanie ma, co następuje:

1) Fakturowanie podlega przepisom mającym zastosowanie w państwie członkowskim uznawanym za państwo dostawy towarów lub wykonania usług zgodnie z przepisami tytułu V.

2) W drodze odstępstwa od pkt 1 fakturowanie podlega przepisom mającym zastosowanie w państwie członkowskim, w którym dostawca lub usługodawca ma siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, z którego wykonywana jest dostawa towaru lub świadczona usługa, albo, w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, w państwie członkowskim, w którym dostawca lub usługodawca ma stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu, w przypadku gdy:

a) dostawca lub usługodawca nie ma siedziby w państwie członkowskim uznawanym za państwo dostawy towarów lub wykonania usług, zgodnie z przepisami tytułu V, lub gdy jego przedsiębiorstwo w tym państwie członkowskim nie uczestniczy w tej transakcji dostawy towarów lub świadczenia usług w rozumieniu art. 192a, a osobą zobowiązaną do zapłaty VAT jest osoba, której dostarczane są towary lub na rzecz, której świadczone są usługi. Jednak w przypadku, gdy fakturę wystawia nabywca lub usługobiorca (samofakturowanie), stosuje się pkt 1;

b) uznaje się, że dostawa towarów lub świadczenie usług nie odbywają się wewnątrz Wspólnoty, zgodnie z przepisami tytułu V.

Odpowiedzialność karna skarbowa związana z niestosowaniem przepisów dotyczących wystawiania faktur

Zgodnie z art.  62.  K.k.s.:

1. Kto wbrew obowiązkowi nie wystawia faktury lub rachunku, wystawia je w sposób wadliwy albo odmawia ich wydania,

podlega karze grzywny do 180 stawek dziennych.

2. Kto fakturę lub rachunek wystawia w sposób nierzetelny albo takim dokumentem się posługuje,

podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych albo karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od roku, albo obu tym karom łącznie.

3. Kto fakturę lub rachunek wystawia w sposób nierzetelny albo takim dokumentem się posługuje, a kwota podatku wynikająca z faktury albo suma kwot podatku wynikających z faktur jest małej wartości,

podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych albo karze pozbawienia wolności, albo obu tym karom łącznie.

4. Karze określonej w punkcie 1 podlega także ten, kto wbrew obowiązkowi nie przechowuje wystawionej lub otrzymanej faktury lub rachunku, bądź dowodu zakupu towarów.

5. Karze określonej w punkcie 1 podlega także ten, kto wbrew przepisom ustawy dokona sprzedaży z pominięciem kasy rejestrującej albo nie wyda dokumentu z kasy rejestrującej, stwierdzającego dokonanie sprzedaży.

6. W wypadku mniejszej wagi, sprawca czynu zabronionego określonego w punktach 1-4 podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe.

Doradca VAT, Nr 220

Doradca VAT, Nr 220
Dostępny w wersji elektronicznej