Uwaga! NSA ponownie o prywatnej sprzedaży działek

Wnioskodawczyni prowadzi od 2003 r. działalność gospodarczą (zakład krawiecki) jako podatnik zwolniony z VAT. W 1990 r. nabyła w drodze darowizny od rodziców działkę. Podatniczka wystąpiła z wnioskiem o ustalenie warunków zabudowy dla tej działki. Działka została też podzielona na 5 mniejszych oraz drogę. Nieruchomość nie miała być „uzbrajana” przed sprzedażą. W celu sprzedaży działek zamieszczono ogłoszenie w lokalnej telewizji i wywieszono ogłoszenie w mieście. Podatniczka nie jest rolnikiem i nie prowadzi też działalności w zakresie obrotu nieruchomościami. Zysk ze sprzedaży działek przekazano w formie darowizny na rzecz dzieci. Zdaniem Dyrektora IS w Bydgoszczy, sprzedająca zaangażowała środki podobne do tych, jakie wykorzystują podmioty zajmujące się profesjonalnie obrotem nieruchomościami. Organ wziął pod uwagę m.in. „uatrakcyjnienie nieruchomości dla potencjalnych nabywców”.

Sąd uchylił interpretację, gdyż dostrzegł ku temu następujące powody:

• brak nabycia przez skarżącą nieruchomości w celu dalszej odsprzedaży,

• czas dzielący od momentu nabycia towaru do jego zbycia,

• fakt, że skarżąca planuje przeznaczyć uzyskane ze sprzedaży działek środki finansowe na rzecz swoich dzieci (spłata kredytów mieszkaniowych), co świadczy, że przeznaczone zostaną na cele prywatne (nie będą wykorzystane w działalności gospodarczej),

• podejmowane przez podatniczkę działania (podział działek, ogłoszenia) jedynie zmierzały do uzyskania optymalnej ceny, co może być jedynie uznane za dobre zarządzanie majątkiem prywatnym, a nie działalność porównywalną z podmiotami profesjonalnymi.

Co ciekawe, NSA uznał, iż zarówno organ, jak i sąd I instancji poszły „za daleko” w argumentacji. I tak NSA nie zgodził się z tym, że:

• przeznaczenie środków uzyskanych za sprzedaży na zaspokojenie potrzeb rodziny ma znaczenie dla sprawy – dla NSA jest to natomiast zdarzenie obojętne z punktu widzenia tego, czy dana osoba sprzedając grunt działa w charakterze podatnika,

• nie mają też znaczenia zamiar oraz motywy, jakimi kieruje się dany podmiot rozpoczynając działalność gospodarczą,

• dla oceny występowania w charakterze podatnika nie ma również znaczenia, w jakich celach grunt ten został nabyty,

• niewłaściwe było odwołanie się przez Sąd I instancji do definicji działalności gospodarczej zamieszczonej z ustawy o swobodzie działalności gospodarczej (przy czym nie chodzi o sam akt prawny – bo wyrok WSA był z 2017 r., czyli przed uchwaleniem Prawa przedsiębiorców, ale o kwestię przenoszenia definicji z innych ustaw na potrzeby VAT).

Więcej jednak przemawiało za tym, że skarżąca nie działała w charakterze podatnika VAT przy sprzedaży, ponieważ:

• dla uzyskanych w wyniku podziału 5 działek – sprzedająca nie wystąpiła o określenie warunków zabudowy i nie uzbrajała tych działek w tzw. media (kanalizacja, woda, elektryczność),

• poza podziałem działki oraz wystąpieniem o wydanie decyzji o warunkach zabudowy działki (przed jej podziałem), skarżąca nie podjęła żadnych innych działań przygotowujących działki do sprzedaży,

• brak jest nie tylko prawnych, ale i racjonalnych podstaw, aby przyjąć, że sprzedaż dokonywana w ramach zarządu majątkiem prywatnym nie może wiązać się z działaniami zmierzającymi do uzyskania przez sprzedającego korzystnej ceny poprzez ustalenie wartości działki oraz udostępnienie informacji o sprzedaży szerokiemu kręgowi podmiotów.