Ponoszenie przez pełnomocnika opłat w imieniu i na rzecz klienta – brak wliczania do podstawy opodatkowania

Podatnik chciałby - w celu przyspieszenia biegu spraw i udostępnienia nowego narzędzia (Płatności Sądowe - https://oplaty.ms.gov.pl), w którym zapłacić można błyskawicznie - pobierać od klientów bezpośrednio pieniądze z przeznaczeniem na ww. opłaty i dokonywać tych opłat w imieniu klientów i nie naliczać im z tego tytułu VAT.

Przy czym podatnik otrzymywałby jedynie zwrot opłat, bez doliczania marży od tej czynności.  Organ interpretacyjny potwierdził, że stosownie do art. 29a ust. 7 pkt 3 ustawy o VAT, podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.

Podstawowym warunkiem zastosowania tej zasady jest działanie podatnika w imieniu i na rachunek nabywcy lub usługobiorcy. Jeśli zaś podatnik działa we własnym imieniu, to ów przepis nie znajdzie zastosowania. W takiej sytuacji wystąpi dostawa towaru lub świadczenie usług, gdy podatnik działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług – i wówczas przyjmuje się, że podatnik ten sam nabył i wyświadczył te usługi.

Podatnik w analizowanej sprawie występuje de facto w roli pośrednika i otrzymany zwrot wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz zleceniodawcy nie wlicza się do podstawy opodatkowania VAT, gdyż nie jest on w istocie wynagrodzeniem za świadczenie usług (nie jest kwotą należną z tytułu sprzedaży). Jednak, żeby otrzymane od klientów środki pieniężne nie stanowiły w tej sytuacji podstawy opodatkowania podatkiem VAT, to podatnik powinien również dysponować dowodami dokumentującymi rzeczywiste kwoty poniesionych kosztów w imieniu i na rzecz swoich klientów.