Czy próbniki tkanin materiałowych to próbki w rozumieniu VAT

Podatnik dostarcza tkaniny obiciowe dla przemysłu meblarskiego. Jednym z narzędzi wspomagających sprzedaż są próbniki stanowiące egzemplarz danej tkaniny, które pozwalają ocenić cechy i kolor danej tkaniny. Próbnik ma postać kaskady z wyciętych prostokątów tkanin, aby zaprezentować ich kolor oraz teksturę. Ich produkcja jest zlecana kooperantom w Polsce, którzy tną materiał, obrabiają go, dokładają osprzęt (kartoniki, zawleczki, haczyki itp.), za co podatnik otrzymuje fakturę VAT, z której odlicza VAT naliczony.

Czasami podatnik celem prezentacji przekazuje też klientom bezpłatnie kawałki materiału (około 1 m, czasem dłuższe) jako próbki. Przekazana ilość i wartość próbki nie ma charakteru handlowego, przekazanie próbki towaru ma na celu promocję tego towaru oraz nie służy zaspokojeniu potrzeb odbiorcy końcowego i ma skłaniać go do zakupu danego towaru.

Czytaj także:

Jak rozliczyć VAT i koszty od nieodpłatnego przekazania bluz z logo firmy
Jak rozliczać darowizny i inne nieodpłatne wydania towarów na gruncie VAT
Czy zawsze nieodpłatne przekazanie towaru równa się jego dostawie

Próbki służą prezentacji danego materiału w ofercie, dzięki czemu potencjalny nabywca może zapoznać się z kolorem, fakturą i innymi cechami danego materiału. Przy czym nie są specjalnie oznaczane jako próbki – sam ich charakter nie ma wartości użytkowej. Przedstawiciele handlowi decydują o tym, który klient otrzyma ile próbników oraz czy otrzyma je bezpłatnie czy odpłatnie (część próbników jest sprzedawana). Próbniki nie służą do dalszej odsprzedaży, ale prezentacji cech danej tkaniny obiciowej.

Podatnik zapytał więc, czy w przedstawionym stanie faktycznym próbniki tkanin materiałowych spełniają definicję próbki z art. 7 ust. 7 ustawy o podatku VAT, w związku z czym od nieodpłatnego przekazania próbników klientom podatnik nie będzie miał obowiązku wykazania VAT? Powstaje też pytanie o prawo do odliczenia VAT naliczonego z faktur dokumentujących nabycie wydawanych bezpłatnie próbników.

Dyrektor KIS przypomniał na wstępie, że przez próbkę towaru (której nieodpłatne wydanie nie podlega VAT) rozumie się identyfikowalne jako próbka egzemplarz towaru lub jego niewielką ilość, które pozwalają na ocenę cech i właściwości towaru w jego końcowej postaci, przy czym ich przekazanie (wręczenie) przez podatnika:

1) ma na celu promocję tego towaru oraz

2) nie służy zasadniczo zaspokojeniu potrzeb odbiorcy końcowego w zakresie danego towaru, chyba że zaspokojenie potrzeb tego odbiorcy jest nieodłącznym elementem promocji tego towaru i ma skłaniać tego odbiorcę do zakupu promowanego towaru.

Przy czym „identyfikowalność” nie oznacza obowiązku umieszczenia na próbce napisu „próbka”. Zasadne jest więc uznanie, że towarem „identyfikowalnym jako próbka” jest taki towar, co do którego nie ma wątpliwości, że nie jest on towarem o przeznaczeniu handlowym, lecz właśnie próbką przekazywaną w celu promocyjnym. Skoro próbniki nie są specjalnie oznaczane jako próbki, jednak sam ich charakter nie ma wartości użytkowej, jak również służą prezentacji cech danej tkaniny obiciowej – przesłanka „identyfikowalności” towaru jako próbka jest spełniona, bowiem przedmiotowe próbniki nie mają przeznaczenia handlowego.

Zatem nieodpłatne przekazanie przez Spółkę próbników spełniających definicję próbki, zgodnie z art. 7 ust. 3 i 7 ustawy, nie może być traktowane jako odpłatna dostawa towarów w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy i tym samym nie podlega VAT.

Wprawdzie zlecanie produkcji próbników nie generuje bezpośrednio podatku należnego (bo samo wydanie próbników jest nieopodatkowane), jednak można mówić tu o  pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością.

Ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania firmy. Innymi słowy – mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym osiąganymi przychodami. Tym samym podatnik ma prawo odliczać VAT z faktur od kooperantów, którzy przygotowują te próbniki.