Zgodnie z art. 2 pkt 27 ustawy o elektromobilności i paliwach alternatywnych stacja ładowania samochodów elektrycznych ma zapewnić świadczenie usługi w postaci doładowania wraz ze stanowiskiem postojowym. Zapis ten wskazuje na kompleksowość tego rodzaju usługi. Orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości UE podkreślało, że w świadczeniu tego rodzaju jako wiodące wskazać należy to świadczenie, które zaspokaja zasadniczą potrzebę konsumenta. Wydaje się, że w przypadku ładowania samochodu energią elektryczną jest nią pobranie jej do akumulatorów w aucie.
Doładowanie „elektryka” jako dostawa towaru
W myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT za towary uznawane są nie tylko rzeczy bądź ich części, ale również wszelkie postacie energii. Wychodząc z takiego założenia, sprzedaż energii do ładowania pojazdów stanowi dostawę towarów. Na takim stanowisku stoją polskie organy skarbowe. Jako przykład podać można opinię dyrektora KIS zawartą w interpretacji indywidualnej z 16 maja 2017 r. nr 1462-IPPP1.4512.120.2017.1.AKO. Organ uznał w niej, że skoro energia elektryczna jest towarem, podczas ładowania nią samochodu ma miejsce dostawa towaru. Wskazuje na to treść art. 7 ust. 1 ustawy o VAT. Nie zachodzi w takim przypadku świadczenie usługi, określone w art. 8 ust. 1 tejże ustawy.
Fiskus uznał, że przy świadczeniu złożonym, za które dostawę energii do ładowania samochodów można uznać – wyróżnić należy, które z nich ma charakter wiodący. Jest tak pomimo, iż w sensie ekonomicznym tworzą one całość, a jego podział byłby sztucznym zabiegiem.
