Na fakturze nie wyodrębnia się kosztów transportu

Stosownie do art. 29a ust. 6 pkt 2 ustawy o VAT – podstawa opodatkowania obejmuje także koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy. W konsekwencji, w przypadku dostawy towarów za podstawę opodatkowania należy uznać całość świadczenia pieniężnego (bądź dokonywanego w innej dopuszczalnej prawem formie) pobieranego od nabywcy. Oznacza to, że do podstawy opodatkowania należy wliczyć pobieraną przez zbywcę wartość (cenę) towarów, a także wszystkie inne elementy zapłaty, będące częściami składowymi świadczenia zasadniczego (tj. dostawy towarów).

Nie można też twierdzić, by usługa transportowa sprzedawanych towarów stanowiła cel sam w sobie i miała być traktowana jako odrębne, niezależne świadczenie. Natomiast za dostawę złożoną – której rozdzielenie na poszczególne elementy byłoby nieuzasadnione i sztuczne – należy uznać odpowiednio dostawę towarów wraz z usługą transportu. Transport sprzedawanych towarów (np. w ramach WDT, eksportu czy dostaw krajowych) stanowi integralną część dostawy towarów.

Transport nie może być zatem samodzielnym przedmiotem sprzedaży dla klienta. Stąd dostawa towarów stanowi świadczenie główne, a świadczeniem pomocniczym jest usługa transportowa, która jest ściśle związana z dostawami towarów. Z ekonomicznego punktu widzenia dostawa wraz z transportem jest obiektywnie jedną transakcją. Koszt transportu towarów, którym obciążani są klienci w związku ze sprzedażą towarów, zwiększa kwotę należną od nabywcy z tytułu dostawy towarów i podlega opodatkowaniu na zasadach właściwych dla tych czynności.

Odnosząc się do kwestii wykazania kosztów transportu w osobnej pozycji na fakturze dokumentującej dostawę – organ podatkowy wskazał, że skoro przedmiotem sprzedaży jest jedno świadczenie złożone odpowiednio w postaci dostawy towarów, to całość zapłaty należnej z tytułu danego świadczenia złożonego winna być udokumentowana wystawieniem faktury, w której w części zasadniczej przeznaczonej na wskazanie nazwy towaru lub usługi winna znaleźć się wyłącznie nazwa właściwa dotycząca dostawy danego towaru.

Natomiast umieszczenie na fakturze w części przeznaczonej na nazwę (rodzaj) towaru lub usługi kilku rożnych świadczeń może sugerować, że przedmiotem sprzedaży było kilka odrębnych świadczeń, a nie jedno świadczenie. To z kolei może skutkować obowiązkiem zastosowania różnych stawek podatku dla wykazanych odrębnie czynności.

Stąd na fakturze powinna widnieć tylko jedna pozycja – dostawa towarów. W pozycji tej sumuje się wartość świadczenia głównego (dostawy towarów) oraz świadczenia pomocniczego (transportu). Innymi słowy - koszty transportu sprzedawanych towarów nie mogą być ujmowane przez podatnika jako osobne pozycje na fakturze.