Jak gmina powinna rozliczać niedobory węgla przekazanego na realizację zadań własnych

Pytanie: Gmina w latach 2022 i 2023 prowadziła sprzedaż węgla zgodnie z ustawą z 27 października 2022 r. o zakupie preferencyjnym paliwa stałego dla gospodarstw domowych. Po 31 lipca 2023 r. gminie pozostało na stanie 17 ton węgla, który został przekazany do szkoły podstawowej i będzie wykorzystany do celów grzewczych. Zgodnie z pismem minister aktywów państwowych z 28 lipca 2023 r. nr DAS.V.070.6.2023 IK 859471 gminy mogą niesprzedany do 31 lipca węgiel zagospodarować na realizację zadań własnych. Ministerstwo rekomendowało wykorzystanie węgla na realizację zadań związanych z ochroną zdrowia, pomocą społeczną, wspieraniem rodzin czy edukacją publiczną. W wyżej wymienionym piśmie ministerstwo przedłożyło gminom wyjaśnienia w zakresie ustawy o VAT. Ponieważ zakupiony węgiel w ilości 17 ton nie będzie przez gminę wykorzystany do czynności opodatkowanych (tak jak zostało to wcześniej planowane), tylko zostanie wykorzystany do realizacji zadań własnych. Gmina ma obowiązek skorygować odliczony przy zakupie podatek VAT naliczony w okresie rozliczeniowym, w którym nastąpiła zmiana. Co też uczyniła. Po przeprowadzeniu inwentaryzacji stanu węgla stwierdzono niedobór węgla w ilości 1,33 tony. Decyzją komisji inwentaryzacyjnej niedobór ten został uznany za niezawiniony i zostanie zaksięgowany w koszty. Czy wartość VAT obliczona od kwoty niedoboru powinna zostać skorygowana w deklaracji podatkowej VAT, tak jak uczyniła to gmina z wartością VAT naliczonego, przekazanego do szkoły podstawowej? Ministerstwo w wymienionym piśmie nic nie pisze na temat korygowania odliczonego VAT naliczonego od kwoty niedoboru. Jednak gmina ma wątpliwości, czy nie powinna tego uczynić z tego względu, iż zakupiony węgiel nie został wykorzystany do czynności opodatkowanych.