Pamiętaj, że błędne doręczenie pisma pozwala na przedłużenie terminu zwrotu VAT

Spółka nie zgadzała się ze stanowiskiem sądu pierwszej instancji, który w jej ocenie nie dopatrzył się po stronie organu podatkowego bezczynności w przedmiocie zwrotu VAT na rachunek bankowy podatnika. Zdaniem spółki należy uznać doręczenie dwóch postanowień organu podatkowego za doręczone nieprawidłowe. W ocenie spółki postanowienia te nie weszły do obrotu prawnego, ponieważ nie zostały doręczone ustanowionemu pełnomocnikowi. W przedmiotowej sprawie spółkę reprezentował pełnomocnik, zatem jak wskazuje art. 145 § 2 Ordynacji podatkowej, wszelka korespondencja powinna być kierowana na ręce pełnomocnika.

Jak podkreślił jednak NSA (sygn. akt I FSK 1982/19) nie ma wątpliwości, że jeśli adresem dla doręczeń wskazanym przez pełnomocnika był adres siedziby (biura) skarżącej spółki, to w tym miejscu należy doręczyć pełnomocnikowi korespondencję. W omawianej sprawie jednak korespondencja została odebrana przez pracownika spółki skarżącej lub jak wskazuje spółka, pracownika jednej z firm, które funkcjonują pod tym adresem, a pracownik był jedynie pełnomocnikiem pocztowym spółki.

Jak wskazuje art. 148 Ordynacji podatkowej pisma doręcza się osobom fizycznym pod adresem miejsca ich zamieszkania albo pod adresem do doręczeń w kraju. Pisma osobom fizycznym mogą być także doręczane w siedzibie organu podatkowego lub w miejscu zatrudnienia lub prowadzenia działalności przez adresata - adresatowi lub osobie upoważnionej przez pracodawcę do odbioru korespondencji.

Jak wynika ze sprawy do doręczenia nie doszło w miejscu zamieszkania pełnomocnika, ale pod innym adresem wskazanym jako adres dla doręczenia. Jeśli więc pełnomocnik nie upoważnił pracownika skarżącej spółki do odbierania w jej imieniu kierowanej do niej korespondencji, to należy uznać, że jest ona osobą nieuprawnioną do podjęcia korespondencji kierowanej do pełnomocnika.

Oświadczenia o odmowie przyjęcia pisma w imieniu adresata nie może złożyć inna osoba, albowiem niedopuszczalne jest domniemywanie odmowy, co było już przedmiotem orzeczeń NSA. Jak wskazuje art. 153 Ordynacji podatkowej, jeżeli adresat odmawia przyjęcia pisma doręczanego mu w sposób określony w art. 144 § 1 pkt 1, pismo zwraca się nadawcy z adnotacją o odmowie jego przyjęcia i datą odmowy. Pismo wraz z adnotacją pozostawia się w aktach sprawy.

Za podstawę uznania pisma za doręczone można było uznać jedynie osobistą odmowę przez adresata pisma, i nie można było uznać, iż pracownik spółki skarżącej mógł w imieniu pełnomocnika skutecznie taką odmowę dokonać, gdyż jest to wbrew literalnemu brzmieniu przepisów Ordynacji podatkowej.