Stawka 0%

Artykuł 83 ustawy o VAT wymienia kilka typów czynności opodatkowanych stawką 0%. Przepis dotyczy zarówno określonych kategorii dostaw towarów, jak i świadczonych usług. Część przypadków dotyczących opodatkowania stawką 0% jest uzależniona od przesłanek przedmiotowych – zależy od przedmiotu transakcji, a część uzależniona od przesłanek podmiotowych – mogą ją stosować tylko określone grupy przedsiębiorców.  

W pierwszej kolejności zaprezentuję możliwości stosowania stawki 0% dla dostaw określonego rodzaju towarów. Pierwsza wymieniona w art. 83 ust. 1 lit. a grupa dostaw, które są opodatkowane stawką 0% obejmuje dostawę wymienionych w nim środków transportu morskiego. Wymienia się w tym przepisie jednostki pływające używane do żeglugi na pełnym morzu i przewożących odpłatnie pasażerów lub używanych do celów handlowych, przemysłowych lub do połowów.

Stawka 0% stosowana jest więc do jednostek żeglugi, które realizują cele wymienione w tym przepisie – dla przykładu odpłatnie przewożą odpłatnie pasażerów. Jednocześnie przepis wymienia jaka dostawa przykładowych jednostek pływających korzysta z opodatkowania preferencyjna stawką. Jednostki, których dostawa korzysta z tej możliwości opodatkowania, zostały wymienione wraz z podaniem kodów PKWiU – dla przykładu dostawa pełnomorskich tankowców do przewozu ropy naftowej, produktów przerobu ropy naftowej, chemikaliów oraz gazów skroplonych (PKWiU ex 30.11.22.0).

Przepis wymienia szczegółowo również inne typy jednostek pływających, które mogą korzystać z opodatkowania stawka 0%, należą do nich jednostki pływające używane do żeglugi na pełnym morzu i przewożące odpłatnie pasażerów lub używane do celów handlowych, przemysłowych lub do połowów, takie jak:

• pełnomorskie liniowce pasażerskie, pełnomorskie statki wycieczkowe i tym podobne jednostki pływające do przewozu osób; pełnomorskie promy wszelkiego typu (PKWiU ex 30.11.21.0),
• pełnomorskie chłodniowce, z wyłączeniem tankowców (PKWiU ex 30.11.23.0),
• pozostałe statki pełnomorskie do przewozu ładunków suchych (stałych), z wyłączeniem barek morskich bez napędu (PKWiU ex 30.11.24.0),
• pełnomorskie statki rybackie, pełnomorskie statki przetwórnie oraz pełnomorskie pozostałe jednostki pływające do przetwarzania lub konserwowania produktów rybołówstwa (PKWiU ex 30.11.31.0),
• pchacze pełnomorskie holowniki pełnomorskie (PKWiU ex 30.11.32.0),
• pełnomorskie lodołamacze (PKWiU ex 30.11.33.0).

Z opodatkowania stawką 0% mogą również korzystać dostawy towarów służących bezpośrednio zaopatrzeniu statków. Ustawodawca wymienia poszczególne typy statków, których zaopatrzenie korzysta z opodatkowania stawką preferencyjną.

Do tych typów statków należą:

a) statki używane do żeglugi na pełnym morzu oraz przewożące pasażerów za opłatą lub używanych dla celów gospodarczych, przemysłowych lub do połowów,

b) statki używane do ratownictwa lub do udzielania pomocy na morzu, lub do połowów przybrzeżnych, z wyłączeniem dostaw prowiantu na pokład statków do połowów przybrzeżnych,

c) statki marynarki wojennej, wypływające z kraju do zagranicznych portów i przystani.

Stawka 0% obejmuje również dostawę części do tych środków transportu oraz dostawę wyposażenia tych jednostek, jeżeli są w nie wbudowywane lub służą ich eksploatacji. Dodatkowo z opodatkowania stawką 0% korzysta również import jednostek pływających. W odniesieniu do importu, dla określenia dostaw korzystających z opodatkowania stawką 0%, ustawodawca nie posługuje się kodami PKWiU, ale kodami CN, i tak w myśl ustawy opodatkowaniu tą stawką podlegają jednostki pływające używane do żeglugi na pełnym morzu i przewożące odpłatnie pasażerów lub używane do celów handlowych, przemysłowych lub do połowów, w tym w szczególności:

• pełnomorskie liniowce pasażerskie, pełnomorskie łodzie wycieczkowe oraz podobne jednostki pływające, zaprojektowane głównie do przewozu osób; pełnomorskich promów wszelkiego rodzaju (CN 8901 10 10),
• pełnomorskie tankowce (CN 8901 20 10),
• pełnomorskie chłodniowce, inne niż objęte podpozycją 8901 20 (CN 8901 30 10),
• pozostałe jednostki pływające pełnomorskie do przewozu towarów oraz pozostałych jednostek pływających pełnomorskich do przewozu zarówno osób, jak i towarów, z wyłączeniem barek morskich bez napędu (CN ex 8901 90 10),
• pełnomorskie statki rybackie, pełnomorskie statki przetwórni oraz pełnomorskie pozostałe jednostki pływające do przetwarzania lub konserwowania produktów rybołówstwa (CN 8902 00 10),
• pchacze pełnomorskie (CN 8904 00 91) i holowniki pełnomorskie (CN ex 8904 00 10),
• pełnomorskie lodołamacze (CN ex 8906 90 10).

Kolejna grupa jednostek pływających opodatkowana stawką 0% to:

b) używane na morzu statki ratownicze morskie (CN ex 8905 90 10) i łodzie ratunkowe (CN ex 8906 90 10),

c) jednostki pływające używane do rybołówstwa przybrzeżnego (CN ex 8902 00 90).

Taki sam sposób opodatkowania dotyczy nie tylko importu samych jednostek pływających, ale obejmuje również import części do tych jednostek pływających i wyposażenia tych jednostek, jeżeli są w nie wbudowywane lub służą ich eksploatacji.

Kolejna grupa czynności opodatkowanych stawką 0% to usługi. Chodzi tu o usługi związane z pewien sposób z transportem morskim. W niektórych przypadkach są to usługi wykonywane na obszarze portów morskich. Opodatkowanie stawką 0% dotyczy:

·        usług świadczonych na obszarze portów morskich polegających na obsłudze środków transportu morskiego lub służących bezpośrednim potrzebom ich ładunków;

• usług świadczonych na obszarze portów morskich, związanych z transportem międzynarodowym, polegających na obsłudze środków transportu lądowego oraz żeglugi śródlądowej lub służących bezpośrednim potrzebom ich ładunków;
• usług ratownictwa morskiego, nadzoru nad bezpieczeństwem żeglugi morskiej i śródlądowej oraz usług związanych z ochroną środowiska morskiego i utrzymaniem akwenów portowych i torów podejściowych;
• usług najmu, dzierżawy, leasingu lub czarteru jednostek pływających, o których mowa w pkt 1, oraz najmu, dzierżawy, leasingu lub czarteru wyposażenia tych jednostek;
• usług związanych z obsługą statków wymienionych w klasie PKWiU ex 30.11 należących do armatorów morskich, z wyjątkiem usług świadczonych na cele osobiste załogi;
• usług polegających na remoncie, przebudowie lub konserwacji statków wymienionych w klasie PKWiU ex 30.11 oraz ich części składowych
• pozostałych usług świadczonych na rzecz armatorów morskich lub innych podmiotów wykonujących przewozy środkami transportu morskiego służących bezpośrednim potrzebom jednostek pływających, o których mowa w pkt 1, lub ich ładunków;

Analizując możliwość stosowania stawki 0% dla wymienionych powyżej usług należy mieć na uwadze, że ustawa definiuje pojęcie usług służących bezpośrednim potrzebom ładunków. Chodzi tutaj o stawkę stosowaną dla dwóch pierwszych typów czynności, czyli usług świadczonych na obszarze portów morskich służących bezpośrednim potrzebom ich ładunków oraz usług związanych z transportem międzynarodowym, również świadczonych na obszarze portów morskich i służących bezpośrednim potrzebom ich ładunków.

W przypadku tych czynności przez usługi służące bezpośrednim potrzebom ładunków rozumie się załadunek, wyładunek, przeładunek oraz inne usługi wykonywane na tych ładunkach niezbędne do wykonania usługi transportu tych ładunków. Do czynności służących bezpośrednim potrzebom lądunków nie zalicza się usług składowania ładunków, z wyjątkiem usług składowania ładunków, które stanowią część załadunku, wyładunku lub przeładunku, w części wykonywanej w okresie nieprzekraczającym:

1) 20 dni dla ładunków przewożonych w kontenerach,

2) 60 dni dla pozostałych ładunków.

Następna grupa czynności korzystających z opodatkowania stawką 0% obejmuje dostawę oraz import środków transportu lotniczego. Podobnie jak w przypadku jednostek pływających, tak i preferencyjną stawkę dotyczącą czynności obejmującą środki transportu lotniczego będziemy stosować, w odniesieniu do części zamiennych do tych środków transportu i ich wyposażenia pokładowego.

Także dostawy towarów służących zaopatrzeniu środków transportu lotniczego są opodatkowane stawką 0%.

Dodatkowo stawkę 0% w odniesieniu do dostawy i importu środków transportu lotniczego oraz wyposażenia do niego, stosuje się tylko w sytuacji, kiedy spełniona zostanie przesłanka podmiotowa – a mianowicie stosuje się ją tylko wtedy, jeżeli czynności są wykonywane przez przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym.

Ustawa reguluje również definicje przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym. Interpretując treść całego art. 83 ustawy o VAT, w przypadkach, w których przepis ten odnosi się do usług wykonywanych przez przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym, należy mieć na względzie, że pod pojęciem takiego przewoźnika należy rozumieć przewoźników mających siedzibę działalności gospodarczej na terytorium kraju, u których udział:

1) przychodów z działalności w transporcie międzynarodowym w przewozach ogółem,

2) zrealizowanej liczby lotów w transporcie międzynarodowym w przewozach ogółem,

3) liczby pasażerów lub ilości przewożonych towarów, lub ilości przewożonych przesyłek w transporcie międzynarodowym w przewozach ogółem

– wynosił w każdej z tych trzech kategorii w poprzednim roku podatkowym co najmniej 60%.

Jeżeli w poprzednim roku podatkowym przewoźnik nie prowadził jeszcze działalności gospodarczej, rozpoczął ją dopiero w roku bieżącym, to przedstawiony wyżej procentowy udział każdej z kategorii przychodów oblicza się na podstawie danych prognozowanych na dany rok podatkowy. W przypadku przewoźników wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym, ale nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju, za takich uznać należy jednostki:

1) uprawnione do wykonywania przewozów w transporcie międzynarodowym na podstawie odpowiedniego aktu właściwego organu państwa siedziby tego przewoźnika, w szczególności koncesji lub certyfikatu przewoźnika lotniczego, lub

2) wpisane na listę przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym ogłoszoną przez właściwy organ państwa siedziby danego przewoźnika.

Określenie jaka firma z siedzibą w Polsce, jest firmą wykonującą głównie przewozy w transporcie międzynarodowym może nastąpić na podstawie wykazu ogłaszanego przez Prezesa Urzędu Lotnictwa Cywilnego. Wykaz takich firm ogłaszany jest co roku – do dnia 31 marca danego roku podatkowego. Ogłoszenie następuje w drodze obwieszczenia w Dzienniku Urzędowym Urzędu Lotnictwa Cywilnego. Lista przedsiębiorców posiadających siedzibę na terenie kraju i wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym jest tworzona w oparciu o dokumenty przekazywane przez przewoźników.

Każdy z przewoźników lotniczych jest zobowiązani do przekazania Prezesowi Urzędu Lotnictwa Cywilnego danych potwierdzające spełnienie przez niego kryteriów, do uznania go za jednostkę wykonującą głównie przewozy w transporcie międzynarodowym. Dokumenty te powinny zostać dostarczone Prezesowi Urzędu Lotnictwa Cywilnego, najpóźniej do dnia 20 lutego danego roku podatkowego. Wyjątek dotyczy przewoźnika rozpoczynającego działalność w trakcie danego roku podatkowego. Takiego przewoźnika Prezes Urzędu Lotnictwa Cywilnego wpisuje na listę przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym, jeżeli spełnia opisane wyżej kryteria, na podstawie prognozowanych danych uzyskanych od tego przewoźnika. W oparciu o dostarczone przez przewoźników dokumenty Prezes Urzędu Lotnictwa Cywilnego dokonuje wpisu podmiotu na listę przewoźników wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym. Wpis na listę jest dokonywany na okres od pierwszego dnia miesiąca następującego po dniu ogłoszenia obwieszczenia w Dzienniku Urzędowym do dnia 31 marca następnego roku podatkowego.

Poza dostawą środków transportu lotniczego wymienioną w poprzednim punkcie opodatkowanie stawką 0% dotyczy również niektórych typów usług związanych z lotnictwem. Usługi te zostały wymienione w art. 83 ust. 1 pkt. 7, 8, 13, 16 i 18 ustawy o VAT. Do usług związanych z transportem lotniczym opodatkowanych stawką 0% należą:

• usługi w zakresie kontroli i nadzoru ruchu lotniczego, świadczone na rzecz przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym;
• usługi związane z obsługą startu, lądowania, parkowania, obsługą pasażerów i ładunków oraz inne o podobnym charakterze usług świadczonych na rzecz przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym;
• usługi najmu, dzierżawy, leasingu lub czarteru środków transportu lotniczego oraz najmu, dzierżawy, leasingu lub czarteru wyposażenia tych środków wykorzystywanych przez przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym;
• usługi polegające na remoncie, przebudowie lub konserwacji środków transportu lotniczego oraz ich wyposażenia i sprzętu zainstalowanego na nich, używanych przez przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym

Szczególnym przypadkiem stosowania stawki 0% są czynności polegające na naprawie, uszlachetnianiu, przerobie lub przetwarzaniu towarów. Analizując treść tego przepisu należy mieć na uwadze, że ustawa o VAT definiuje na czym polegają ww. usługi. W pewnym skrócie można powiedzieć, że definicja ta obejmuje takie typy usług, których celem jest przywiezienie towarów spoza Unii Europejskiej do Polski, w celu ich ulepszenia, a następnie powrotny wywóz poza terytorium Unii Europejskiej.

Preferencyjna stawka podatku będzie stosowana nie tylko w tych przypadkach, w których to sam podatnik ulepszający towar również jest podmiotem, który go sprowadza. Z opodatkowania stawką 0% będą korzystać też podmioty pośredniczące w tych czynnościach oraz podmioty, którym zlecono ulepszenie tych towarów. Czynności, które podlegają opodatkowaniu stawką 0% to również te, które dotyczą towarów objętych szczególnymi procedurami celnymi – uszlachetniania czynnego w rozumieniu przepisów celnych.

Pierwsza grupa usług polegających na naprawie, uszlachetnianiu, przerobie lub przetwarzaniu towarów i opodatkowana stawką 0% dotyczy usług wykonywanych bezpośrednio przez podatnika, który sprowadził z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju towary objęte procedurą uszlachetniania.

Ważne jest to, że podatnik powinien sprowadzić te towary na terytorium Polski w celu ich naprawy, uszlachetnienia, przerobu lub przetworzenia. Jeżeli więc przedsiębiorca (podatnik VAT) prowadzący na terenie naszego kraju działalność gospodarczą i będący zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym sprowadzi z poza Unii Europejskiej towary w celu ich naprawy, uszlachetnienia, przerobu lub przetworzenia i dodatkowo, jeżeli proces ten odbywa się w ramach procedury uszlachetniania czynnego, to import tych towarów jest opodatkowany stawką 0%.

Drugi typ usług związanych z procedurą uszlachetniania i opodatkowany stawką 0% to usługi pośrednictwa w świadczeniu usług dotyczących uszlachetniania. Jeżeli podmiot pośredniczy pomiędzy jednostką niebędącą polskim podatnikiem VAT czynnym i jednocześnie niemającą miejsca zamieszkania ani siedziby w Polsce, a polskim podatnikiem VAT, który na sprowadzonych towarach świadczy usługi uszlachetniania, to tego rodzaju usługi pośrednictwa są opodatkowane stawką 0%. Ustawodawca uzależnił jednak możliwość korzystania z preferencyjnej stawki do usług pośrednictwa określonych w ustawie. Mianowicie korzystają z opodatkowania stawką 0% tylko usługi, w przypadku których wynagrodzenie pośrednika jest określone w formie prowizji lub w innej formie, ale jest ono wypłacane przez jedną ze stron umowy. Chodzi tu oczywiście o strony umowy dotyczącej świadczenia usług uszlachetniania.

Drugim warunkiem jest posiadanie kopii dokumentów potwierdzających powrotny wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej.

Kolejny przypadek możliwości korzystania ze stawki 0%, to świadczenie usług przez swego rodzaju „podwykonawców”. Chodzi tu o sytuację, w której usługi uszlachetniania nie są świadczone bezpośrednio przez podmiot, który sprowadza, importuje towary, ale są wykonywane przez innego podatnika na zlecenie podatnika sprowadzającego towar w ramach procedury uszlachetniania.

W tym wypadku ustawa wskazuje kilka wymogów, które powinny zostać spełnione, aby można było korzystać z opodatkowania stawką 0%. Do wymagań tych należą:

a) uzyskania oświadczenia od zleceniodawcy, że towar, który powstał w wyniku wykonania tej usługi, zostanie wywieziony z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej,

b) posiadania szczegółowego rozliczenia tych usług zgodnie z treścią dokumentów celnych, których kopie powinny być w posiadaniu tych podatników, potwierdzających powrotny wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej;

Inną czynnością opodatkowaną stawką 0% i polegających na realizowaniu usług przez tzw. „podwykonawców” są usługi uszlachetniania wykonywane na zlecenie podmiotów z państwa trzeciego. Jeżeli więc polski podatnik realizuje usługi polegające na naprawie, uszlachetnieniu, przerobie lub przetworzeniu towarów sprowadzonych z terytorium państwa trzeciego, chodzi tu o towary objęte procedurą uszlachetniania czynnego w rozumieniu przepisów celnych, będzie on uprawniony do stosowania stawki 0%, jeżeli usługi te są świadczone są w ramach kontraktów wielostronnych na zlecenie podmiotów z państw trzecich.

Warunki, które muszą zostać spełnione do możliwości opodatkowania stawką 0%, to:

a) naprawiony, uszlachetniony, przerobiony lub przetworzony przez tych podatników towar został sprowadzony z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju przez podatnika będącego również stroną tego kontraktu,

b) podatnik posiada szczegółowe rozliczenie wykonanych usług zgodnie z dokumentami celnymi potwierdzającymi wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej oraz kopie tych dokumentów celnych.

Korzystanie z opodatkowania stawką 0% w przypadku usług uszlachetniania, które nie są wykonywane bezpośrednio przez podatnika dokonującego importu ale przez inny podmiot na zlecenie podatnika importującego, bądź na zlecenie podmiotu z państwa trzeciego, lub też usług pośrednictwa w wykonywaniu usług uszlachetniania, stosuje się wyłącznie przy spełnieniu następujących warunków: po pierwsze podatnik powinien spełnić warunki do korzystania ze zwolnienia, opisane powyżej w odniesieniu do każdej kategorii podmiotów; po drugie podmiot musi otrzymać całość lub co najmniej 50% zapłaty przed upływem 60 dni, licząc od daty wywozu z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej uszlachetnionego towaru. Gdyby okazało się, że podmiot w terminie 60 dni nie otrzyma zapłaty za świadczone usługi to powinien on zadeklarować kwotę podatku należnego na zasadach ogólnych. Jeżeli natomiast warunek zostanie spełniony – czyli zostanie otrzymana zapłata po upływie 60 dni, to podatnik będzie uprawniony do zastosowania stawki 0%. W takim przypadku podatnik zobowiązany będzie do dokonania korekty deklaracji za miesiąc, w którym wykonano usługę.

Przez usługi uszlachetniania do których stosować można stawkę 0%, rozumie się również usługi polegające na przerobie, uszlachetnieniu lub przetworzeniu, świadczone na zlecenie podmiotów mających siedzibę lub miejsce zamieszkania albo pobytu poza terytorium kraju. W przedstawionych do tej pory przypadkach o uszlachetnianiu, do którego można stosować stawkę 0% mówiliśmy tylko w sytuacji, kiedy transakcja miała pomiędzy podmiotami z Polski oraz kraju z poza Unii Europejskiej. W tym przypadku natomiast mamy do czynienia z sytuacją, w której transakcja dokonywana jest przez podmiot z Polski oraz z innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej.

Do tego, aby transakcje te mogły zostać opodatkowane stawką 0% muszą zostać spełnione następujące przesłanki:

1) czynności uszlachetniania są wykonywane przez podatnika, a usługi dotyczą towarów nabytych lub zaimportowanych w tym celu na terytorium Unii Europejskiej;

2) podatnik posiada dowód, że należność za usługę została zapłacona i przekazana na rachunek bankowy podatnika w banku mającym siedzibę na terytorium kraju lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem;

3) podatnik posiada dokument potwierdzający wywóz towaru z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej, którego usługa dotyczy.

Co ważne – dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej, powinien znaleźć się w posiadaniu podatnika nie później niż 40 dni, licząc od daty wykonania usługi. Jeżeli w tym terminie podatnik nie będzie miał dokumentu wywozu to zobowiązany jest do naliczenia podatku należnego z odpowiednią stawką. Otrzymanie dokumentu potwierdzającego wywóz późniejszym czasie, daje podatnikowi prawo do dokonania korekty deklaracji.

Korekta powinna zostać dokonana za okres, w którym wykazano usługę.

W sytuacji, gdyby towar, który powstał w wyniku czynności uszlachetniania zleconej przez podmiot z innego kraju Unii Europejskiej został zbyty na terytorium kraju, podatnicy, którzy dokonali tych czynności, są obowiązani do zapłacenia podatku według stawki właściwej dla dostawy tego towaru. W takim przypadku podstawą opodatkowania jest wartość rynkowa towaru pomniejszonej o kwotę podatku.

Kolejna grupa czynności opodatkowanych stawką 0% dotyczy dostaw towarów na rzecz osób podmiotów mających siedzibę lub miejsce zamieszkania albo pobytu na terytorium państwa trzeciego, przy założeniu, że osoby te nie są podatnikami VAT. Warunkiem korzystania z tej stawki jest to, aby towary dostarczane takim osobom zostały w Polsce uszlachetnione, a po zakończeniu tej procedury uszlachetniania zostały z powrotem wywiezione z Unii Europejskiej. Dodatkowym warunkiem korzystania z opodatkowania stawką 0% jest, aby podatnik:

a) przekazał nabyty przez podmiot towar podatnikowi, który dokonuje przerobu, uszlachetnienia lub przetworzenia tego towaru,

b) posiadał dowód, że należność za towar została zapłacona i przekazana na rachunek bankowy podatnika w banku mającym siedzibę na terytorium kraju lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem;

c) podatnik otrzyma zapłatę, nie później niż 40. dnia, licząc od dnia wydania towaru.

Jeżeli w tym ww. terminie podatnik nie otrzyma zapłaty to ma obowiązek opodatkować nabycie podatkiem należnym. W takim wypadku otrzymanie zapłaty w terminie późniejszym będzie uprawniało podatnika do dokonania korekty kwoty podatku należnego.

Kolejnym typem dostawy towaru opodatkowanej stawka 0% jest dostawa sprzętu komputerowego dla placówek oświatowych oraz dla organizacji humanitarnych, charytatywnych lub edukacyjnych w celu dalszego nieodpłatnego przekazania placówkom oświatowym. Przepis ten przewiduje więc dwa rodzaje przesłanek dla możliwości opodatkowania stawką 0%.

Pierwsza przesłanka ma charakter przedmiotowy – zwolnienie dotyczy wyłącznie sprzętu komputerowego. Preferencyjna stawka dotyczy tylko dostawy towaru w postaci sprzętu komputerowego, nie dotyczy natomiast usług wykonywanych dla tych placówek. Druga przesłanka ma charakter podmiotowy – zwolnienie dotyczy wyłącznie placówek oświatowych lub organizacji humanitarnych czy charytatywnych lub edukacyjnych. Przy czym w przypadku przekazania sprzętu komputerowego dla organizacji społecznych należy mieć na względzie, że organizacja ta ma obowiązek dalsze nieodpłatne przekazanie tego sprzętu placówkom oświatowym, nie może pozostawić zakupionego sprzętu dla swoich potrzeb.

Dostawcy, aby móc skorzystać z preferencyjnej stawki powinni również spełnić pewne kryteria formalne: Pierwszym kryterium jest posiadanie zamówienia na dostarczany sprzęt. Zamówienie to powinno być potwierdzone przez organ nadzorujący daną placówkę oświatową. Sposób potwierdzania zamówień i właściwość organu, który powinien potwierdzić zamówienie ustala się w oparciu o przepisy prawa oświatowego. Drugim warunkiem jest posiadanie kopii umowy o nieodpłatnym przekazaniu sprzętu komputerowego placówce oświatowej oraz posiadania stosownego zamówienia potwierdzonego przez organ nadzorujący placówkę oświatową.

Ten wymóg dotyczy dostaw realizowanych na rzecz organizacji humanitarnych edukacyjnych lub charytatywnych. Obowiązkiem tych organizacji, w przypadku otrzymania sprzętu opodatkowanego stawką 0%, jest bowiem przekazanie sprzętu komputerowego na rzecz placówki oświatowej. Realizacja tego obowiązku powinna więc być potwierdzona odpowiednim dokumentem. 

Opodatkowaniu według stawki 0% podlegają również usługi związane z importem lub eksportem towarów. Chodzi tutaj nie o sam eksport towaru, ale o usługę pomocniczą do tej usługi eksportowej, czyli o usługę wspomagającą ten eksport. Ustawodawca określa, że chodzi tu o sytuacje, w których podatnicy realizują czynności bezpośrednio związane z organizacją eksportu towarów. Wymienia się też przykładowo typy usług, które ustawa zalicza do usług związanych z eksportem i są to: wystawianie dokumentów spedytorskich, konosamentów i załatwianie formalności celnych, pakowanie towarów, ich przewóz do miejsc formowania przesyłek zbiorowych, składowanie, przeładunek, ważenie, kontrolowanie i nadzorowanie bezpieczeństwa przewozu, jak również usługi świadczone na podstawie umowy maklerskiej, agencyjnej, zlecenia i pośrednictwa, dotyczącej towarów eksportowanych.

Opodatkowaniu stawką 0% podlegać będą usługi związane bezpośrednio z importem towarów w przypadku, gdy wartość tych usług została włączona do podstawy opodatkowania. Podstawa opodatkowania towarów, w przypadku ich importu, co do zasady jest wartość celna towaru. Szczegółowe zasady i sposób obliczenia tej wartości określają przepisy celne oraz art. 30b ustawy o VAT. Przepis ten określa jakie usługi są wliczane do wartości celnej importowanego towaru. Zgodnie z art. 30b ust. 4 ustawy o VAT do podstawy obliczenia podatku w przypadku importu towarów wlicza się wartość towaru oraz koszty dodatkowe, takie jak koszty prowizji, opakowania, transportu i ubezpieczenia.

Szerzej sposób ustalenia podstawy opodatkowania w przypadku importu został omówiony w treści komentarza do art. 30b ustawy o VAT. Mając na uwadze określony ustawą sposób ustalania podstawy opodatkowania w przypadku importu usługi, które już raz zostały wliczone do podstawy opodatkowania z tytułu importu, usługi te nie stanowią już po raz drugi samodzielnej podstawy do opodatkowania. Jednocześnie ustawa wskazuje dwa wyjątki od tej zasady – są to usługi, które nie będą opodatkowane stawką 0%, a należą do nich usługi ubezpieczenia towarów, oraz usługi dotyczące importu towarów zwolnionych od podatku.

Do opodatkowania usług transportu międzynarodowego stosowana jest zgodnie z przepisami ustawy stawka podatku 0%, czyli zwolnienie z prawem do odliczenia. Omawiając zasady stosowania stawki 0% należy w pierwszej kolejności przede wszystkim ustalić co należy rozumieć pod pojęciem transportu międzynarodowego. Pojęcie to zdefiniowane zostało w treści komentowanego przepisu.

Zgodnie z ustawą usługi transportu międzynarodowego to przewóz lub inny sposób przemieszczania towarów, jeżeli transport odbywa się pomiędzy Polską, a państwem trzecim, czyli państwem znajdującym się poza terytorium Unii Europejskiej. Ewentualnie podobnie transportem międzynarodowym są takie usługi transportowe, które odbywają się pomiędzy państwem trzecim, a innym niż Polska krajem członkowskim, ale tranzyt ma miejsce przez Polskę, czyli trasa transportu przebiega przez Polskę.

Ustawa wskazuje dość precyzyjnie na poszczególne przypadki, w których mamy do czynienia z transportem międzynarodowym, do tych przypadków należą transport:

a) z miejsca wyjazdu (nadania) na terytorium kraju do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Unii Europejskiej,

b) z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Unii Europejskiej do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) na terytorium kraju,

c) z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Unii Europejskiej do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Unii Europejskiej, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium kraju (tranzyt),

d) z miejsca wyjazdu (nadania) na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Unii Europejskiej lub z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Unii Europejskiej do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium kraju.

Wymienione powyżej przypadku uznania świadczonych usług za usługi transportu międzynarodowego mają zastosowanie w odniesieniu do transportu towarów. Jeżeli chodzi o przewóz osób to ustawa w odrębny sposób reguluje jakie usługi w tym przypadku mogą zostać uznane za usługi transportu międzynarodowego. Do takich usług ustawa zalicza przewóz lub inny sposób przemieszczania osób środkami transportu morskiego, lotniczego i kolejowego, który odbywa się pomiędzy Polską, a dowolnym innym krajem lub też pomiędzy dwoma różnymi krajami w sytuacji, kiedy tranzyt odbywa się przez Polskę.

Również i tutaj ustawodawca precyzyjnie określa przypadki, w których mamy do czynienia z transportem międzynarodowym osób, a do przypadków tych należy sytuacja, w której transport ma miejsce:

a) z miejsca wyjazdu na terytorium kraju do miejsca przyjazdu poza terytorium kraju,

b) z miejsca wyjazdu poza terytorium kraju do miejsca przyjazdu na terytorium kraju,

c) z miejsca wyjazdu poza terytorium kraju do miejsca przyjazdu poza terytorium kraju, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium kraju (tranzyt).

Powyżej wymienione zostały przesłanki, które pozwalają na stwierdzenie, że usługi transportu towaru lub osób mogą zostać uznane za usługi transportu międzynarodowego. Dodatkowo ustawa o VAT za usługi transportu międzynarodowego uznaje również usługi pośrednictwa i spedycji międzynarodowej, związane z opisanymi wyżej usługami transportowymi.

Ustawa wprowadza również wymaganie dodatkowe w odniesieniu do usług transportu, w sytuacji, w której zarówno miejsce nadania, jak i miejsce przyjazdu znajduje się na terenie kraju. W przypadku takich usług nie zostaną one zaklasyfikowane jako usługa transportu międzynarodowego, jeżeli przewóz poza terytorium kraju będzie miał wyłącznie charakter tranzytowy. Oznacza to, że nie będziemy mieli do czynienia z usługą transportu międzynarodowego, jeżeli miejsce wyjazdu (nadania) i miejsce przyjazdu (przeznaczenia) osób lub towarów znajduje się na terytorium kraju, a przewóz poza terytorium kraju ma wyłącznie charakter tranzytu.

Usługi transportu międzynarodowego mogą korzystać z opodatkowania stawką 0% tylko w sytuacji, w której charakter tych usług i ich realizacja zostaną odpowiednio udokumentowane. Ustawa wyraźnie wymienia w komentowanym przepisie, jakie dokumenty mogą zostać uznane za należycie potwierdzające rzeczywiste wykonanie usługi. 

Dokumentem potwierdzającym wykonanie usługi transportu międzynarodowego towarów przez przewoźnika lub spedytora jest list przewozowy lub dokument spedytorski (kolejowy, lotniczy, samochodowy, konosament morski, konosament żeglugi śródlądowej) stosowany wyłącznie w komunikacji międzynarodowej. Powyższe oznacza, że dokument potwierdzający wykonanie usługi transportu międzynarodowego musi spełniać dwa warunki, po pierwsze musi to być określony typ dokumentu, np. list przewozowy lub dokument spedytorski po drugie, jeżeli jest to dokument spedytorski musi on spełniać wymagania dla dokumentu stosowanego w komunikacji międzynarodowej.

Wymienione dokumenty nie są jedynymi możliwymi dokumentami potwierdzającymi wykonanie usługi. Ustawa wskazuje, że potwierdzać wykonanie usługi może też inny dokument, z którego jednoznacznie wynika, że w wyniku przewozu z miejsca nadania do miejsca przeznaczenia nastąpiło przekroczenie granicy z państwem trzecim.

Aby względem usługi transportu międzynarodowego można było zastosować stawkę 0%, poza dokumentem potwierdzającym realizację usługi transportu, podatnik powinien również dysponować fakturą wystawioną przez przewoźnika (spedytora). Posiadanie faktury, z której wynika wykonanie usługi transportu nie będzie konieczne jedynie wtedy, kiedy usługa transportu dotyczyłaby importu towarów, a sama wartość usługi transportowej byłaby wliczana do podstawy opodatkowania z tytułu importu towaru. W takiej sytuacji inny dokument będzie potwierdzał realizację usługi transportu międzynarodowego – będzie to dokument potwierdzony przez urząd celno-skarbowy, z którego jednoznacznie wynika fakt wliczenia wartości usługi do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów. Podobna sytuacja ma miejsce w przypadku usług transportu, które dotyczą eksportu – również w takiej sytuacji wartość usługi jest wliczana do wartości towarów. W związku z tym dowodem jej realizacji usługi jest dowód wywozu towarów poza granice Unii Europejskiej.

Przedstawione powyżej dokumenty potwierdzają realizacje usług transportu towarów. Jeżeli chodzi o transport osób to dokumentem potwierdzającym realizację usługi jest międzynarodowy bilet lotniczy, promowy, okrętowy lub kolejowy, wystawiony przez przewoźnika na określoną trasę przewozu dla konkretnego pasażera. 

Elementem niezbędnym dla stosowania stawki 0% dla usług transportu międzynarodowego jest posiadanie właściwego dokumentu potwierdzającego realizacje usługi. Należy również pamiętać, że taki dokument powinien spełniać określone przepisami wymagania, żeby dawał możliwość zastosowania stawki 0%. Ustawa o VAT wskazuje, co powinno się znaleźć w treści takiego dokumentu. Minimalna zawartość dokumentu potwierdzającego realizacje usługi transportu międzynarodowego to:

1) imię i nazwisko lub nazwę oraz adres siedziby lub miejsca zamieszkania eksportera towarów;

2) określenie towarów i ich ilości;

3) potwierdzenie wywozu przez właściwy organ celny.

Artykuł 144 dyrektywy 2006/112/WE

Państwa członkowskie zwalniają świadczenie usług, które odnoszą się do importu towarów, gdy wartość takich usług jest włączona do podstawy opodatkowania zgodnie z art. 86 ust. 1 lit. b).

Artykuł 146 dyrektywy 2006/112/WE

1. Państwa członkowskie zwalniają następujące transakcje:

a) dostawy towarów wysyłanych lub transportowanych przez sprzedawcę lub na jego rzecz poza terytorium Wspólnoty;

b) dostawy towarów wysyłanych lub transportowanych poza terytorium Wspólnoty przez nabywcę lub na rzecz nabywcy niemającego siedziby na terytorium danego państwa, z wyłączeniem towarów transportowanych przez samego nabywcę do celów wyposażenia lub zaopatrzenia w paliwo i ogólnego zaopatrzenia statków rekreacyjnych oraz samolotów turystycznych lub wszelkich innych środków transportu służących do celów prywatnych;

c) dostawy towarów na rzecz uznanych organizacji wywożących te towary poza terytorium Wspólnoty w ramach działalności humanitarnej, dobroczynnej lub edukacyjnej poza Wspólnotą;

d) świadczenie usług polegających na pracach, których przedmiotem jest rzecz ruchoma nabyta lub importowana w celu przeprowadzenia takich prac na terytorium Wspólnoty oraz wysłana lub przetransportowana poza terytorium Wspólnoty przez usługodawcę lub usługobiorcę niemającego siedziby na terytorium danego państwa, lub na rzecz jednego z nich;

e) świadczenie usług, łącznie z usługami transportu i transakcjami pomocniczymi, ale z wyłączeniem świadczenia usług zwolnionych zgodnie z art. 132 i 135 w przypadku, gdy są one bezpośrednio związane z eksportem lub importem towarów objętych przepisami art. 61 i art. 157 ust. 1 lit. a).

2. Zwolnienie przewidziane w ust. 1 lit. c) może zostać przyznane zgodnie z procedurą zwrotu VAT.

Artykuł 148 dyrektywy 2006/112/WE

Państwa członkowskie zwalniają następujące transakcje:

a) dostawy towarów w celu zaopatrzenia w paliwo i zaopatrzenia ogólnego jednostek pływających przeznaczonych do żeglugi na pełnym morzu i przewożących odpłatnie pasażerów lub używanych do celów handlowych, przemysłowych lub do połowów, jak również statków ratowniczych i udzielających pomocy na morzu oraz jednostek pływających przeznaczonych do rybołówstwa przybrzeżnego, z wyłączeniem, w przypadku tych ostatnich, dostaw prowiantu na pokład;

b) dostawy towarów w celu zaopatrzenia w paliwo i zaopatrzenia ogólnego okrętów wojennych objętych kodem 8906 10 00 nomenklatury scalonej (NS), opuszczających ich własne terytorium i kierujących się do portu lub kotwicowiska znajdującego się poza terytorium danego państwa członkowskiego;

c) dostawę, przebudowę, naprawę, konserwację, czarterowanie oraz wynajem jednostek pływających, o których mowa w lit. a) oraz dostawę, wynajem, naprawę i konserwację sprzętu, łącznie ze sprzętem rybackim, będącego częścią tych jednostek lub służącego ich eksploatacji;

d) świadczenie usług innych niż usługi, o których mowa w lit. c), na bezpośrednie potrzeby jednostek pływających, o których mowa w lit. a), oraz ich ładunków;

e) dostawy towarów w celu zaopatrzenia w paliwo i zaopatrzenia ogólnego statków powietrznych używanych przez linie lotnicze zajmujące się głównie odpłatnym przewozem na trasach międzynarodowych;

f) dostawę, przebudowę, naprawę, konserwację, czarterowanie oraz wynajem statków powietrznych, o których mowa w lit. e), jak również dostawę, wynajem, naprawę oraz konserwację sprzętu będącego częścią tych statków powietrznych lub służącego ich eksploatacji;

g) świadczenie usług innych niż usługi, o których mowa w lit. f), na bezpośrednie potrzeby statków powietrznych, o których mowa w lit. e), oraz ich ładunków.

Artykuł 150 dyrektywy 2006/112/WE

1. Komisja przedstawia Radzie, w razie potrzeby, możliwie najszybciej, wnioski mające na celu sprecyzowanie zakresu stosowania zwolnień przewidzianych w art. 148 oraz ustalenie szczegółowych zasad ich stosowania.

2. Do czasu wejścia w życie przepisów, o których mowa w ust. 1, państwa członkowskie mogą ograniczyć zakres zwolnień przewidzianych w art. 148 lit. a) i b).

Artykuł 153 dyrektywy 2006/112/WE

Państwa członkowskie zwalniają usługi świadczone przez pośredników działających w imieniu i na rzecz osoby trzeciej, jeśli pośredniczą oni w transakcjach, o których mowa w rozdziałach 6, 7 i 8, lub w transakcjach dokonanych poza terytorium Wspólnoty.

Zwolnienie, o którym mowa w akapicie pierwszym, nie ma zastosowania do biur podróży, gdy świadczą one w imieniu i na rzecz turystów usługi, które są wykonywane w innych państwach członkowskich.

Artykuł 156 dyrektywy 2006/112/WE

1. Państwa członkowskie mogą zwolnić następujące transakcje:

a) dostawy towarów przeznaczonych do zgłoszenia organom celnym i, w stosownym przypadku, umieszczenia w miejscu tymczasowego składowania;

b) dostawy towarów przeznaczonych do umieszczenia w wolnym obszarze celnym lub w składzie wolnocłowym;

c) dostawy towarów, które mają zostać objęte procedurą składu celnego lub procedurą uszlachetniania czynnego;

d) dostawy towarów, które mają zostać wprowadzone na wody terytorialne w celu ich zainstalowania na platformach wiertniczych lub wydobywczych, do celów budowy, naprawy, konserwacji, przebudowy lub wyposażenia takich platform lub połączenia takich platform wiertniczych lub platform wydobywczych ze stałym lądem;

e) dostawy towarów, które mają zostać wprowadzone na wody terytorialne w celu zaopatrzenia w paliwo i ogólnego zaopatrzenia platform wiertniczych lub wydobywczych.

2. Miejscami, o których mowa w ust. 1, są miejsca określone jako takie w obowiązujących wspólnotowych przepisach celnych.

Artykuł 159 dyrektywy 2006/112/WE

Państwa członkowskie mogą zwolnić świadczenie usług związanych z dostawami towarów, o których mowa w art. 156, art. 157 ust. 1 lit. b) i w art. 158.

Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z 21 czerwca 2017 r., I SA/Gd 439/17, LEX nr 2345712

Usługa kompleksowa, jaką jest przebudowa platformy, nie korzysta z prawa do opodatkowania stawką VAT w wysokości 0% na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 15 u.p.t.u., bowiem usługa ta nie dotyczy statku wymienionego w klasie PKWiU ex 30.11.

Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z 6 czerwca 2017 r., I SA/Lu 198/17, LEX nr 2324205

1. Do zastosowania preferencyjnej stawki dla usług transportu międzynarodowego towarów importowanych, konieczne jest, by podatnik posiadał dokumenty wymienione w art. 83 ust. 5 pkt 1 i 2 potwierdzające wykonanie i charakter usługi. Nie chodzi przy tym wyłącznie o deklarowane posiadanie tych dokumentów, ale o możliwość wylegitymowania się nimi w toku postępowania kontrolnego lub podatkowego.

2. Szacowanie podstawy opodatkowania w oparciu o katalog "INFO-EKSPERT" jest prawidłowe

Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 28 grudnia 2016 r., III SA/Wa 2945/15, G.Prawna 2017/3

Kilkuetapowa podróż różnymi środkami transportu nie jest jednolitym świadczeniem, nawet jeżeli zostało tak napisane na bilecie.

Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z 29 czerwca 2016 r., I SA/Gd 575/16, LEX nr 2090651

1. Usługi w zakresie opracowywania dokumentacji, prowadzenia badań niezbędnych do planowania i realizacji przedsięwzięć w środowisku morskim nie stanowią sensu stricte działań służących kształtowaniu środowiska i gospodarowaniu zasobami środowiska, bowiem mają jedynie pośredni i tylko potencjalny związek z ochroną środowiska.

2. Nie każde oddziaływanie na środowisko morskie może być uznane za "związane" z jego ochroną, nawet jeżeli wywiera na nie korzystny wpływ.

Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z 13 listopada 2015 r., I SA/Łd 796/15, LEX nr 1929780

Podejmowanie przez podmiot w ramach usługi przewozu z wyraźnie zaznaczonym celem usługi – transportu towarów o charakterze międzynarodowym, która w poszczególnych elementach mogłaby być definiowana jako usługa spedycji nie powoduje, że usługa świadczona przez spółkę traci charakter usługi transportu międzynarodowego. Dominującą jest usługa transportu a więc przewiezienie towaru z miejsca załadunku do miejsca przeznaczenia (niekiedy na znaczne odległości i przy użyciu różnych środków transportu) a pozostałe czynności z tym związane wykonywane własnymi siłami czy też z pomocą podmiotów trzecich mają charakter pomocniczy, i które gdyby wyświadczone były oddzielnie nie miałyby żadnego znaczenia dla kontrahenta-zleceniodawcy skarżącej spółki albowiem ich wykonanie nie doprowadziłoby do przetransportowania towaru. Podejmowanie się usługi spedycji nie niweczy charakteru usługi jako usługi transportu międzynarodowego, gdyż jest to pojęcie szerokie, skoro pomieszczono w nim także usługi spedycyjne pod warunkiem związania ich z usługą przewozu. W ramach tak zdefiniowanej usługi, którą można określić jako kompleksową (złożoną) przewoźnik może podejmować szereg działań na rzecz zleceniodawcy, które z gospodarczego punktu widzenia tworzą całość. Ustawodawca nie pozostawia wątpliwości na gruncie art. 83 ust. 3 u.p.t.u. kiedy stanowi, że usługi transportu międzynarodowego to także usługi spedycji międzynarodowej związane z przewozem towarów.

Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 27 stycznia 2015 r., III SA/Wa 1277/14, LEX nr 1620919

Nie można usług transportu towarów utożsamiać z usługami pocztowymi, polegającymi na doręczaniu paczek, bowiem są to różnego rodzaju usługi podlegające różnym regulacjom prawnym.

Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 13 grudnia 2016 r., III SA/Wa 1032/16, LEX nr 2305791

1. Ze względu na okoliczność, że przepisy ustawy z 2004 roku o podatku od towarów i usług obowiązujące od 1 kwietnia 2011 r. nie wskazywały jakimi dokumentami należy wykazać posiadanie przez przewoźnika statusu podmiotu wykonującego głównie przewozy w transporcie międzynarodowym, może to nastąpić za pomocą listy takich przewoźników obowiązującej w kraju jego siedziby, koncesji lub podobnego aktu organów państwa, jak również oświadczenia uzyskanego do przewoźnika.

2. Posiadając stosowne dokumenty dotyczące zagranicznych przewoźników, w tym także oświadczenie potwierdzające, iż przewoźnicy ci nie posiadający w Polsce siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, są w kraju swojej siedziby uznawani za wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym, podatnik może stosować do świadczonych na ich rzecz usług (od 1 kwietnia 2011 r.) stawkę 0% VAT na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 8 u.p.t.u.

Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 9 września 2016 r., I FSK 1260/15, LEX nr 2105392

Wycieczka jachtem z możliwością łowienia i nurkowania nie jest usługą transportową. Głównym świadczeniem, za które płacą klienci, nie jest przewóz z miejsca na miejsce, tylko szeroko pojęta rekreacja.

Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z 4 lutego 2014 r., I SA/Gd 1467/13, LEX nr 1469571

Pojęciu "nadzór nad bezpieczeństwem żeglugi" zawartemu w art. 83 ust. 1 pkt 11 u.p.t.u. należy nadać takie znaczenie jakie wynika z reguł wykładni językowej oraz wykładni systemowej zewnętrznej i celowościowej. Czynności nadzoru nad bezpieczeństwem są ograniczone podmiotowo, tylko dla organów inspekcyjnych.

Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 11 czerwca 2013 r., I FSK 939/12, LEX nr 1363057

Załącznik nr 8 u.p.t.u. nie wymienia programów komputerowych wśród towarów, których dostawa jest opodatkowana stawką 0%. Oznacza to, że stawka 0% dotyczy ściśle dostaw towaru w postaci zestawów komputerów stacjonarnych, a będzie nim zestaw komputera stacjonarnego gotowy do prawidłowego funkcjonowania. Zatem oprogramowanie, które służy konkretnemu użytkownikowi, bez którego zestaw komputera stacjonarnego jest gotowy do prawidłowego funkcjonowania nie tworzy zestawu.

Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 25 kwietnia 2013 r., I FSK 873/12, LEX nr 1336099

1. Dla zwolnienia podatkowego dostawy musi być ona dokonana bezpośrednio do armatora, albowiem dokonanie dostawy w sposób pośredni (dostawa do pośrednika, który dokonuje dostawy do armatora) nie spełnia już warunków koniecznych do takiego zwolnienia podatkowego.

2. Dostawa tuszów i tonerów do drukarek zainstalowanych na statkach armatora spełnia warunki zaopatrzenia statku, o którym mowa w art. 83 ust. 1 pkt 10 u.p.t.u., jeżeli drukarki służą tworzeniu dokumentacji towarowej związanej z zasadniczą funkcją przedmiotowych statków, jaką jest przewożenie towarów, co czyni je elementami wyposażenia tychże statków

3. U podstaw zwolnienia podatkowego pozostaje założenie, że dostarczone towary na statki opuszczą terytorium danego kraju.

Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z 22 maja 2012 r., I SA/Gd 311/12, LEX nr 1165990

Wykładnia przepisu art. 83 ust. 1 pkt 26 u.p.t.u. nie powinna w żadnym wypadku prowadzić do wniosku, iż dostawa sprzętu komputerowego dla placówek oświatowych (w przypadkach warunkujących zastosowanie stawki 0%) może nastąpić wyłącznie bezpośrednio dla placówek oświatowych, czy też dla organizacji humanitarnych, charytatywnych lub edukacyjnych poprzez nieodpłatne przekazanie tego sprzętu placówkom oświatowym. Ze znajdującego się w lit. a) cytowanego przepisu sformułowania: "dla placówek oświatowych" należy wyprowadzić wniosek, iż opodatkowaniu podatkiem VAT w wysokości 0% powinna podlegać dostawa sprzętu komputerowego dla placówek oświatowych dokonana tak w sposób bezpośredni (wskutek realizacji złożonego przez samą placówkę oświatową zamówienia), jak i pośredni, np. poprzez organ nadzorujący daną placówkę oświatową. Powyższy przepis nie uzależnia bowiem zastosowania stawki VAT 0% od tego, kto nabył sprzęt komputerowy, ale na rzecz, kogo nastąpiła jego dostawa.