Zbycie wierzytelności a zwiększenie podstawy opodatkowania VAT należnego

Szczegółowy problem polegał w analizowanej sprawie na tym, czy w związku z dokonywaną sprzedażą pakietów wierzytelności własnych, w stosunku do których uprzednio Spółka skorzystała z ulgi na złe długi, będzie ona zobligowana do zwiększenia podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku należnego VAT z uwzględnieniem proporcji, w jakiej uzyskana cena z tytułu sprzedaży wierzytelności ma się do kwoty dokonanej korekty w ramach ulgi na złe długi.

Organ podatkowy stwierdził jednak, że bez znaczenia pozostaje fakt, czy wierzytelność została zbyta po wartości nominalnej, czy też niższej. Umowa sprzedaży wierzytelności stanowi źródło odrębnego (czyli nowego) stosunku zobowiązaniowego. W związku ze sprzedażą wierzytelności podatnik jako dotychczasowy wierzyciel wyzbywa się długu, tzn. istniejący dług, czyli wierzytelność pierwotna, zostaje zbyta. Tym samym zbywca wierzytelności nie posiada już wierzytelności, o której mowa w art. 89a ust. 1 ustawy, a zatem przestała mieć do nich zastosowanie instytucja „ulgi na złe długi”.

W takim przypadku, zdaniem dyrektora KIS, nie ma zastosowania zasada dotycząca częściowego uregulowania należności, ponieważ zbycie wierzytelności, nawet po cenie niższej od jej faktycznej wartości, nie uprawnia do częściowego zwiększenia podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku należnego – z uwagi na fakt, że wierzyciel dokonując zbycia wierzytelności zrezygnował z praw związanych z jej egzekwowaniem.